VU Magazine 1989 - pagina 359

Karin Dorrepaal. Foto Bram de Hollander

'Het is niet alleen de pijn. Het zijn ook de gevolgen voor de kwaliteit van het dagelijks leven.' hchting aan die patiënt geven over wat er mogelijk is. Dat het soms heel eenvoudig is om iets aan die pijn te doen." Percentueel gezien valt het me nog mee, hoeveel mensen pijn hebben bij zo 'n ernstige ziekte als kanker. "Perfect! Dat is precies wat mensen denken: kanker gaat altijd gepaard met pijn. Pijn is ook het meest gevreesde symptoom. Je hebt allerlei andere symptomen, zoals moeheid, benauwdheid, misselijkheid en jeuk. Maar pijn en kanker worden in de publieke opinie onlosmakelijk met elkaar verbonden. Mijn onderzoek onder poliklinische patiënten toont aan dat 'slechts' 16 procent van de patiënten pijn heeft. Dat is ongekend, zo'n laag cijfer kwam in de literatuur nog niet voor. Maar hoe komt dat? Het meeste onderzoek vindt plaats bij patiënten in het ziekenhuis. Dat is natuurlijk veel gemakkelijker! Als je 150 patiënten thuis moet interviewen is dat een gigantische klus. Als ze in het ziekenhuis liggen, gaat dat veel sneller. "Patiënten die zijn opgenomen hebben, zeker als zij zich in de laatste ning) en psychotherapie horen daar over kanker, waar mensen dood aan levensfase bevinden, veel vaker pijn. ook bij. Veel artsen kennen die me- gaan. Vaak zie je dat het eerst in de Die percentages variëren tussen de thoden niet. En patiënten hebben patiënt wordt gewaardeerd dat hij 60 en de 87 procent. Als je naar de het idee dat ze gek zijn als ze naar zich goed weet te houden en vervol- poliklinische patiënten gaat kijken een psycholoog moeten voor de gens dat bij de begrafenis de nabe- dan ligt het percentage veel lager. pijn. Dan denken ze dat het geen staanden zich in weten te houden. Maar in absolute aantallen zou dat echte pijn is." Dat is inderdaad typisch Neder- wel eens een veel grotere groep kunlands." nen zijn. Daarom pleit ik ervoor om de pijnbestrijding niet alleen af te ypisch Nederlands? "Uit een vergelijking met En- Als wij graag onze pijn zelf dragen enstemmen op patiënten in de laatste geland, die ik niet zelf heb er niet over klagen, is het dan wel eenlevensfase. Want niet iedere kankergemaakt, is gebleken dat mensen probleem? patiënt gaat dood aan zijn ziekte. hier een soort calvinistische instel- "Als een patiënt vanuit een bepaalde De helft geneest. ling hebben. Pijn moet je kunnen levenshouding graag zijn pijn wil dragen. Je moet sterk zijn en je niet dragen, is dat uiteraard zijn eigen "De poliklinische groep wordt ook laten kennen. En dan hebben we het keus. Maar je moet wel goede voor- nog belangrijker doordat steeds

T

VU-MAGAZINE—OKTOBER 1989

5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen