GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1989 - pagina 72

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1989 - pagina 72

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Socialistische kunst is ge Reclamemakers zijn beter in staat de tekenen des tijds op te pakken dan socialistische kunstenaars. Met deze prikkelende stelling aanvaardde prof.dr. Bram Kempers het ambt van hoogleraar in de kunstsociologie. Eigenlijk is de reclame de erfgenaam van de Renaissance-kunst. JOHAN DE KONING

Peter Alma, Geleerden met Marx en Darwin, op de achtergrond de Bastille, de Eiffeltoren en een trein, 1950. Foto Bram de Hollander

Ooit gold de Universiteit van Amsterdam als een rood bolwerk. In 1951 voltooide de socialistische kunstenaar Peter Alma in het trappenhuis van de nieuwe vleugel van deze universiteit een wandschildering, die achteraf kan worden beschouwd als de zwanezang van de socialistische monumentale kunst. De kunstenaar had adviezen ingewonnen van hoogleraren als Jan Romein en Jacques Presser en schilderde de vierentwintig grootste geleerden uit de wereldgeschiedenis. Marx en Weber ontbraken niet. Studenten vonden 26

het werk belachelijk ouderwets en bekladden het met verf. Popria Cures vond het een wangedrocht. Het zou beter zijn geweest om "een stel experimentalisten" op het trappenhuis los te laten. Bram Kempers (35) haalt deze geschiedenis weer op in zijn rede Socialisme, kunst en reclame. Hij sprak haar onlangs uit bij de aanvaarding van het bijzonder hoogleraarschap in de kunstsociologie, een leerstoel die is ingesteld door de Boekmanstichting (genoemd naar de socialistische cultuurwethouder) en geves-

tigd aan de Universiteit van Amsterdam. De rede bevat verschillende prikkelende passages: "Niet de kunstenaars maar de reclamemakers zijn (...) de erfgenamen van Ambrogio Lorenzetti en Rafael." "Reclamemakers hebben de tekenen des tijds beter verstaan dan de zaakwaarnemers van het socialisme. (...) Hardwerkende arbeiders komen alleen nog voor in advertenties voor zware shag." VU-MAGAZINE—FEBRUARI 1989

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1989 - pagina 72

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989

VU-Magazine | 484 Pagina's