VU Magazine 1991 - pagina 468
Buikhuisen. of:
1978
DC
GtlDOfT:
5c Jo )C1
SlGNALEMBhlT -/aaq yoorhoofd -doo^loper\c\e, wer\khrm^eY\ -onfeqelmêitiq get/t" — Sterke. b99rd5roei
— t>)oem)coo(ofen — brede neusvv/ortel — extra X-cKrorv\OSoom — platvöeterv
de geboren crimineel Het kleine wereldje der criminologen is een slangenkuil. Maar als in 1978 prof.dr. W. Buikhuisen als criminoloog te Leiden wordt benoemd, slaat de vlam in de pan. De omstreden hoogleraar is, als gevolg van het maatschappelijk tumult dat de kwestie veroorzaakt, nooit tot de verwezenlijking van zijn geplande 'biosociaal' onderzoek gekomen. Temidden van het rumoer organiseert VU-Magazine een debat tussen een voor- en een tegenstander van dit type onderzoek, waarvan het verslag is opgenomen in het juli/augustusnummer van dat jaar. Waar gaat het om? De kern van de zaak gereconstrueerd aan de hand van enkele fragmenten.
18
H
et meeste criminologische onderzoek draagt tot dusver een voornamelijk sociaal wetenschappelijk karakter. Gekeken wordt naar zaken als: de maatschappelijke positie die een delinquent inneemt, de omstandigheden waaronder hij leeft, zijn omgeving en dat soort zaken. Prof. Buikhuisen wil zijn onderzoek gaan richten op de persoon van de delinquent zelf. Heeft die bepaalde biologische en/of psychologische kenmerken die niet-delinquenten niet hebben, of in mindere mate? Zulk onderzoek wordt door Buikhuisen 'bio-sociaal' genoemd; een term die misschien niet zo veel zegt. Wellicht zegt het soort wetenschappers dat hij denkt nodig te hebben meer. Op z'n lijstje staan onder anderen een psycho-fysioloog, een neuro-bioloog en een endocrinoloog. Wat is daar eigenlijk op tegen? De criminoloog prof.dr. Herman Bianchi, verwijst voor de risico's van dit
soort onderzoek naar de bedenkelijke methode van de negentiendeeeuwse geleerde Lombroso, die misdadige aanleg trachtte vast te stellen op grond van iemands schedelbouw. Tijdens een forumdiscussie aan de Universiteit van Amsterdam doet Bianchi een frontale aanval op de plannen van Buikhuisen. "Onder uw dehnquenten-populatie", zegt hij, "zult u wèl de man aantreffen die op straat een moord heeft gepleegd, maar nooit de man die bevelen heeft gegeven tot het vervaardigen van napalmbommen." Een ander bezwaar wordt naar voren gebracht door het criminologisch studentengezelschap 'Crime does pay\ Het risico bestaat dat onderzoek als dat van Buikhuisen de tendens zal versterken om degenen die van de normen afwijken medisch te behandelen. Bovendien brengt, aldus het gezelschap, de benadering van Buikhuisen de maatschappelijke verandering die moet samengaan VU-MAGAZINE—DECEMBER 1991
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1991
VU-Magazine | 500 Pagina's