GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1993 - pagina 317

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1993 - pagina 317

1 minuut leestijd Arcering uitzetten

De astronomische sateliet 'Hipparcos' wordt voorzien van een isolatieclel<en

liet bouwt, kun je wat anders laten zien dan wanneer je een onderdeel maakt. Dat is zeker waar. Complete satellieten bouwen doen we al lang niet meer. Maar toch willen we graag op systeemniveau blijven werken. We bouwen op zichzelf staande structuren, zoals een luchtsluis of een robotarm. In zekere zin is ook een zonnepaneel een autonoom systeem. Op die manier zijn we het minst afhankelijk van anderen,"

Spacehab Een schuifelend gezelschap van industriëlen, technici en hun familieleden wordt rondgeleid in een testhal nabij Port Canaveral, een haven even ten zuiden van het Kennedy Space Center. Hier wordt 'Spacehab' getest; een drukmodule die in de laadruimte van de Space Shuttle is gemonteerd en enkele tientallen kastjes met experimenten herbergt. 'Spacehab' verviervoudigt de beschikbare experimenteerruimte in de Shuttle. Terwijl Spacehab-1 in de ruimte vliegt aan boord van de 'Endeavour', staat een tweede exemplaar gereed in de hal. De belangstelling uit de wetenschappelijke wereld voor 's werelds eerste commerciële ruimtelab is bijzonder groot. Fokker Space & Systems heeft een belang in het project. Onder Nederlandse wetenschappers heerst een ambivalente houding ten aanzien van ruimtevaartexperimenten. De kosten zouden te hoog zijn, de wachttijden te lang en het aantal beschikbare vluchten te gering. In de praktijk is er doorgaans echter meer dan voldoende animo voor proefnemingen tijdens Shuttlemissies. Ook wetenschappelijke satellieten werpen hun vruchten af en Fokker-directeur Rouppe van der Voort begrijpt dan ook niet dat 'de wetenschap' nogal eens klaagt dat 'de techniek' zoveel geld naar zich toetrekt. "Als wetenschappers betere instrumenten willen, dan moeten ze daarvoor betalen. De vraag naar krachtiger apparatuur zal voortduren. Dat de industrie hierop graag inspringt, behoeft geen betoog." Nederland doet mee aan vrijwel alle programma's van de ESA. Die richten zich in toenemende mate op samenwerking met Rusland en andere GOS-staten. Fokker Space & Systems vlast op een miljoenenorder voor een robotarm, die aan de buitenkant van het Russische ruimtestation Mir-2 allerlei hand- en spandiensten moet gaan verrichten. Een probleem is dat Mir-2

nog niet bestaat. Rouppe van der Voort: "We zitten nu in het stadium waarin de Russen nog moeten besluiten of ze doorgaan met Mir-2. Maar ik heb daar alle vertrouwen in. Een aantal van onze mensen volgt inmiddels een cursus Russisch. We hebben er al enkele andere projecten lopen. Of ik tevreden ben over de samenwerking? Het IS nog te vroeg om die vraag te beantwoorden. Dat kan ik pas over eenjaar of anderhalf "

Ruimtevaartgek Het moge duidelijk zijn: de commercieel directeur van Fokker Space & Systems is rotsvast overtuigd van al het goede dat ruimtevaart te bieden heeft. Van een fabrikant mag je zo'n instelling verwachten. Werkelijk onverbeterlijk optimisme is nergens zo nadrukkelijk aanwezig als in het gebied rond de 'Cape'. De oostkust van centraal Florida wordt wel 'Space Coast' genoemd. Tijdens een Shuttlemissie blijkt waarom. Bij de plaatselijke stomerij hangt een billboard buiten naet de kreet 'Go, EndeavourV. Talloze hotels en winkels zijn vernoemd naar raket-

ten en planeten. Het Kennedy Space Center is veruit de grootste werkgever in de wijde omtrek. Alle werknemers zijn ruimtevaartgek. Nederland mag dan voor de helft onder de zeespiegel liggen, een 'space coast' is ons land zeker niet. Het enige moment waarop veel Nederlanders zich enigszins verbonden voelden met de kosmos, was tijdens de ruimtevlucht van Wubbo Ockels in 1985. Sindsdien heerst er een oorverdovende stilte rond de Nederlandse hemelbestormingen. Fokker mag zich dan wel toeleggen op de ontwikkeling van in het oog springend ruimtetuig, een Nationale Satelliet is toch wat anders dan een Nationaal Zonnepaneel. Wat Rouppe van der Voort betreft kunnen we nog wat leren van de Fransen. "In Frankrijk draait alles om innovatie op alle mogelijke gebieden. De hele bevolking doet mee aan die technologie. Onze cultuur is toch heel anders. Wij worden niet zo gepnkkeld door dit soort ontwikkelingen."

v u MAGAZINE SEPTEMBER 1993

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1993

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1993 - pagina 317

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1993

VU-Magazine | 484 Pagina's