VU Magazine 1994 - pagina 72

Martine Busch: "Wij gaan niet In discussie over de realiteit van de ervaringen."

26

sinds 1986 ook een georganiseerde afdeling hulpverlening. Een van de vier parttimers die hier werken is de pedagoge Martine Busch. Zij is ook de auteur van 'Waar haalt hij het vandaan. Omgaan met paranormale ervaringen' (1992). Het aantal mensen dat zich om hulp tot het PI wendt, is de laatste jaren flink gestegen, onder meer door de publikatie van haar boek, vertelt Busch: in 1990 waren het er nog 71, in 1992 al 150. De meeste hulpzoekenden hebben moeite om te leren leven met hun ervaringen, die uiteenlopen van voorspellende dromen tot ontmoetingen met geestverschijningen. Busch noemt als voorbeeld een

tienjarig meisje dat tijdens een blindedarmoperatie een beangstigende uittreding beleefde. De therapeute leerde haar begrijpen wat haar was overkomen en slaagde erin het angstaanjagende van de ervaring weg te nemen. De op-een-na grootste groep cliënten bestaat uit mensen die "het paranormale als kapstok gebruiken". Busch: "Dat is eigenlijk niet zo'n aardige formulering, maar ik weet geen betere." Volwassenen en jongeren kunnen hun psychische problemen ophangen aan paranormale ervaringen, legt Busch uit. Een meisje met gescheiden ouders, dat wordt mishandeld door haar moeder, neemt, aangewakkerd door gretig lezen in occulte literatuur, bij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen