GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1996 - pagina 40

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1996 - pagina 40

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

het hele veranderingsproces dat een transseksueel ondergaat. Geweldig interessant hoor, maar hoe vaalc komt het voor? "Maar ja, zo is het ook begonnen met incest: in het begin is dat enorm gebagatelliseerd. Je moet er natuurlijk wel voor oppassen dat je het kind niet met het badwater weggooit. Ernstige zaken, zoals die satanische rituelen, moet je wel serieus nemen. Je moet je wel afvragen: kan dat, gebeurt dat? Laten we dat dan eens onderzoeken. "Voor erectieproblemen geldt dat ook. De schattingen zijn dat ongeveer eei1 a twee procent van de mannen er last van heeft. Maar sorQmige groepen, zoals bijvoorbeeld de farmaceuten, overcIrijven dat. Die hebben het over tien procent. Dan denk ik: waar halen ze dat vandaan? Daar heb je gewoon sociolo,gisch onderzoek voor nodig. Vang maar honderd manne:n en vraag of ze erectieproblemen hebben, of in het verldden hebben gehad. Zo moet je erachter komen."

niërende, strijdbare artikelen. Prima hoor, maar je moet dan niet doen alsof de trend er al is. En je moet ook niet doen alsof iedereen homo- of transseksueel is en aan kinky seks doet. Dat zijn hele kleine percentages, die we natuurlijk wel moeten accepteren in de volle zin van het woord. En als je het over accepteren hebt, dan geldt dat uiteraard niet voor alle seksuele uitingen. Wel als het om seksuele oriëntatie gaat, maar sommige parafllia gaan mijns inziens echt te ver." Wat zijn uw opvattingen! "Misschien dat ik hierin nog vrij ruimdenkend ben. Ik zou er niet zo'n probleem mee hebben als een schaapsjongen het met een schaap zou doen. Wat pedofilie betreft: in de zeventiger, tachtiger jaren ben ik door een fase gegaan waarin ik dacht: dat moet kunnen. Theoretisch kan ik me daarbij nog steeds iets voorstellen, maar ik denk dat de pralctijk heeft geleerd dat het niet kan. Andere mensen mogen niet te lijden hebben onder jouw seksuele voorkeur, dat is nu mijn criterium. In zo'n geval zeg ik: je mag best zo zijn, maar je mag het niet in de pralctijk brengen. Hetzelfde geldt voor tieten- en billenknijpers en exhibitionisten." Heeft alle ophef rond die parafllia geleid tot een verrijking van ons inzicht in seksualiteitl "Dat is moeilijk in te schatten. Ik kan daar alleen associatief iets op zeggen. Ik beleef het wel als een verrijking om veel te weten over wat mensen doen, ook de bizarre dingen, omdat die wetenschap mij toleranter maal<t. Als het om de allerengste dingen gaat, dan helpt het bij mij niet echt. Maar de wetenschap dat een integere pedofiel echt van kinderen houdt, dat heeft bij mij toch een belangrijk stuk acceptatie meegebracht. Ik denk dat dat wel een verrijking is."

Heeft u dat clan wèl gedaanl "Eh, nee. Dus ik doe er maar het zwijgen toe. Die een a twee procent ha al ik uit representatief onderzoek dat men heeft gedaan bij huisartsen, over mannen die het rapporteren. Aan de huisartsen is gevraagd hoe vaalc ze het ver. schijnsel tegenkomen."

''Wat p0dofili0 h0ti0ft: in 3.0 z0V0ntig0T, tachtig0i iai0ii b0n ik door 0011 fas0 g0gaan waarin ik dacht: dat mo0t kunn0n."

Maar ik val niet buiten de boot als ik nog nooit op een 'kinky party' ben l geweest! I "Nee hoor. We hebben gewoon een soort honger naar alles wat bizar is. En daarom wordt die kinky seks tegenwoordig naar boven gehaald. En daarom praten we over seks als probleem. Over de leuke, de lekkere en de geile dingen praten we niet. Dat is heel vervelend voor het imago van de seksuologie. Want het gaat steeds maar over incest, over dark rooms. En iedereen smult ervan. "Als die bizarre seks echt een trend zou zijn, waar speelt die zich dan af? Zoiets wordt gewoon gezegd en dan hebben ze het soms alleen over de Amsterdamse grachtengordel, over prozac dat daar zogenaamd aan de lopende band wordt gebruikt. Er wordt zo ontzettend veel geklept." "We weten gewoon uit onderzoek hoe vaal< parafilia voorkomen. Maar als dan zo'n Britse politicus door wurgseks om het leven komt, dan brandt zich dat vast in je geheugen. Hetzelfde geldt voor die hausse van publiciteit rond satanische rituelen van enkele jaren geleden. Dat is nu gelukkig weggeëbd. En dan die televisiespecials over WETENSCHAP,

CULTUUR

Seksuologe Willeke Bezemer zei laatst in NRC/Handelsblad dat ze merkt dat haar patiënten niet alleen steeds mondiger worden, maar ook steeds meer actie willen in bed. "Dat is heel interessant, maar zij heeft natuurlijk een zeer selecte groep patiënten. In haar privé-pralctijk krijgt ze vermoedelijk de beter opgeleide mensen, die het ook kunnen betalen. Dan vraag ik me af hoe het met de 'gewone' mensen zit. Zij kan die signalen dan wel opvangen, maar ik zie hier aan de lopende band hele gewone mensen. Die zijn niet zo flitsend."

We zien dat in de seksuologie nu wordt gekozen voor een benadering waarin zowel biologische, psychologische als sociale aspecten aan de orde komen. Dat lijkt een vooruitgang, maar zijn er nu niet zóveel ingangen geschapen naar een probleem, dat de verwarring alleen maar groter is gewordenl "Dat valt nogal mee. Neem mannen met erectiestoornissen. Tot een jaar of tien geleden werd heel rechtlijnig gezocht naar of lichamelijke, of psychische oorzalcen. Door het huidige bio-psychosociale model begint dat te vervlalcken, omdat je kunt zeggen: waarschijnlijk spelen al die factoren samen een rol. En nog steeds wordt er wel eens gedacht dat als er een psychologische, psychogene of psycho-relationele oorzaalc is, je langs die weg therapeutisch actief moet worden. En als het een somatische klacht is, dan mag je die alleen somatisch behandelen. "Ik ben het daar dus niet mee eens. Ik vind dat ook als het een puur psychologisch probleem is, je best op een fysiologische manier mag proberen om vicieuze cirkels te doorbreken. En we zien in toenemende mate dat dat ook

et) SAMENLEVING

38

-IANUARI/EEBRUARI

1996

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's

VU Magazine 1996 - pagina 40

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's