Opera - pagina 582

462

RESPONSIO ADV. HOSIUM.

Proceres cusant,

nihil

invicem

quam quod

aliud fere,

iit

alios

alii

culpant atque ac-

ubi una convenerunt, inviceni sibi blandiuntur, laudant se

et,

et

sua

sibi

invicem

quasi vero vel accu-

officia pollicentur,

sationes istiusmodi, vel simulata

quicquam

amicitia

prodesse possint ad repetenda pericula, quibus Patriani universam expositam plane esse videmus, ac non potius quisque pro se, etiamsi per neminem adiuvetur,

praestare ea

Divino pariter

Maiestate Eegia

debiti

—

et

iure postulare videntur, tani in adnionenda

officiique

aliorum Procerum incuria dissimulatione,

quae vocationis suae rationes alioqui

debeat,

humano

et

et

ut interim

quara

Regii,

sui

mutua

in reprehendeuda

inter ipsos invicem simuhitione et

de iudiciorum circa religionem varietate

praesumptione taceam, quasi vero nos Deus ad conciliorum (200) suorum societatem de cultu suo doctrinaque sua, ut cum eo delibere-

ac

mus, vocarit, non autem obedientiam ipsam a nobis, ut Dominus noster a servis suis, exigat ac requirat,

rum nostrorum bus

technis

tenipori

iiisi

vafricie

obviam

et

ne tantas Patriae

profccto,

in

taceam de adversario-

ut item et

quidem prudenter

conatibus variis, qui-

raetuendum

eatur,

est

hominum

turbas excitent, quantae ab

tot.i

memoria apud nos nunquam

Ipsa igitur rerum nostrarum

fuerunt,

nos merito omnes deberet, ut ad placandam Dei iram

raovere

facies

—

arrogantia

restituendo

vero

Dei cultu

aninnun,

positis

omnibus,

affeclibus

non doraesticam tantura intra ipsuui Regni corpus confusionem maioremque in dies aniraorum exacerbaadiiceremus,

tionem

inter

praesertim

vero

si

oranes passim, sed externorum quoque bellorum

nobis imminentem propius intueri velimus.

cuius eausa hic (201) agitur, effundat Spiritum

omnium

suum

in corda

illaque luce sua ita illustret, ut a veritate discernant

cium excitetque doctrinae,

illa

quatenus

Divino

Deus

afflatu

suo,

verax

solus

agnita

ut,

est,

molem

Deus Optimus Maximus,

humana

veritate

suorum

mendaDivinae

mendacia ne

illi

admisceant in cultu Dei doctrinaeque Apostolicae puritate retinenda, nedura

ut mendacia veritati ac

demnationem anteponant. omnis ruinae

et

luci

Hanc

tenebras

condemnationis causam esse testatur Christus ipsemet

Dominus, quod post exortam lucem suam tenebras strac

inqnam

ipsorum con-

in suara

enira unicara ac praecipuam nostrae

illi

nostras, no-

rationis industriam ac iudicium, anteponamus,

alioqui excaecaturus

sit

iusto suo iudicio,

simum Divinis caecum prorsus

si

esse fateri nolimus.

riNis.

quod

ipse

nos illud in rebus potis-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen