Het beroep op het volksgewetern - pagina 9

5

doolde geesten uitgenomen,

u

hoeft gezegd. In ernst, M. H.,

ons een zelotische club,

misbruikend

bruikend

ons

men acht

gruwt

ons geen

vermogen,

geldelijk

de lagere volksklassen op -

het

niet

den oneerlijken moed hebben,

!

ernst

M.

naam van

H., zoo

we

Maar

af.

nationaliteit

,

Zoo de meerderheid zie ik

worde n?

onze Christelijke scholen voor

Of

wanneer

sints

men

Moest

niet

reeds

de klank van

volks-

een

«geweten"

,

,

»

geweten", bewogen

we

Mij dacht,

met

te

waar al wie Gomte nog niet volgen menschen neiging maar hooger ordening heersenen

ook

al

goed

—

ge het ,

mag neem

dan niet van zonde

ik

feit

niet

maar

juist

als

van

afval

weerspreken, dat niet

wat de meesten

in

wil, ziet.

spreken,

ze als onvolkomenheid, en ook dan

in

spre-

ons op het gebied des zede-

levens,

lijken

,

Of acht

m en sche-

wat de uitspraak van het

individueel geweten verklaart'?

ken van

zelve

meeste menschen

ook, dat uit de neiging of daad der

moet worden opgemaakt

n

»

o vermacht

is

van zoo overijld een vonnis hebben teruggehouden?

e

al-

van recht, meerderheid in getal b ewijs voor waarhe id_ge-

titel

1

sie-

tegen die oppervlakkige verklaring onzer

op.

ik

te

volksbeweging,

tegen die vervalsching van het woord

juist

kom

geweten"

juist

die

dien zin van het volksgewe-

-in

eerenaam voor

thans van dien

om

nationaal verze t.

ten spraken, ons pleit zou hopeloos staan.

's

,

mis -

talent,

de natie beslissen moet voor het nationaal karakter,

lijk

scheldt

agitatie alleen een bent van gedweëe wapenen kunnen houden, en dan nog,

de

ren met den heiligen in

maa r

partij,

misbruikend ons

kunstmatige gisting, die opgeschroefde

altijd

al

een clique van fanatieke stokebranden

onzen invloed,

onder

volgeli ngen

En

verlicht,

door woelzieke

_ wiegelen,

wien

en

is

ondoordringbare phalanx tegen

als in

ervaart ge zelf te jammerlijk, dan dat het u door ons be-

staat,

die,

wat beschaafd

al

wat zien en oordeelen kan,

niet

En

—

nog kunt

wat de mee sten wil-

misse n

,

de eisch van het

geweten spreekt. Of zou

dit

anders worden, waar ons beroep niet tot het in-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen