Open brief aan Dr. A. Kuyper, hoogleraar aan de Vrije Universiteit op gereformeerden grondslag, en redacteur van "De Heraut", alsmede aan de "Heraut"-lezers en alle gereformeerden in den lande - pagina 9

9 te lang gedoogde. Toen gij daaraan met een zachtmoedig woord een einde hadt gemaakt, vroeg en kreeg mijn buurman

veel

op de gaanderij, ds. Beuker, het woord, die kort en bondig zijn bezwaren ontwikkelde en slechts 7, hoogstens 8, minuten sprak. Aanstonds daarop diendet gij een voorstel in: om nu de vergadering te sluiten, wijl het uur van tien nabij was en de bespreking van zoovele punten, en die vooral

—

de afscheiding in verband stonden, nu te veel

zeidet tijd

gij

— met

zou vorderen.

Ds. Beuker moest echter niet denken „dat wij met beschaamde

kaken staan tegenover zijne aanmerkingen;" dr. Rutüers zou hem dienen met een kort wederwoord, en later zou dan wel eens gelegenheid gegeven worden tot debat, zonder inleidende

Zonder de vergadering

rede.

haar dit

Toen

vastgesteld.

noemd

staat?

öf,

na B's speech,

—

geven?

te

hoewel

verstaan,

motie

noemen van

in

te

doen

blijken,

dr. H., of

mijne aanteekeningen

waarom werd

dr.

de gelegenheid te stellen van

uw

Ruïgers gesproken had

dr.

u vergist met den naam keerd

in

of ni et-instemming met

al

anders,

in plaats

—

werd

hebt g

ij

heb ik verdr.

van

H. gedr. H.,

R. door u verzocht een kort antwoord te

haastte ik mij

om

het woord te vragen, ziende den

haast, die regeerde.

Op uwe

vraag; waarover? was het antwoord: over de zaak

Zoolang de motie niet was aangenomen, n a welker immers ook aan dr. R. was toegestaan, ja, opgedragen, te spreken, wou ik ze laten voor wat zij was. Toen mij door ^^ was beduid dat alleen nog over de motie mocht gesproken worden, begon ik over die motie te spreken. Een-

in kwestie.

indiening

om

voudig

mijne teleurstelling daarover u te doen kennen. Ik

had verwacht terug

—

—

zóó sprak ik; bijna woordelijk geef ik het

afgaande op de aankondiging van een

„meeting,'''

ons nu eens goede gelegenheid gegeven zou worden

dat

om van

gedachten te wisselen over de zoo belangrijke zaak der Vrije Universiteit;

niet

om maar

een rede te hooren was het gere-

formeerd publiek uitgenoodigd. Temeer verbaasde mij die motie,

omdat de bezwaren van den heer Beuker de lucht

kwamen

ook

de pers, en aan het

uit

vallen,

niet

onverwacht

uit

maar, in hoofdzaak althans, sints lang,

Bestuur bekend waren.

Nu

zoo

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen