Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 73

WAT GELDEN MOET VAN DE DIENAREN DES

VVOORDS.

of zij deze personen op publiekrechtelijk terrein dragers der kerk wil erkennen. slissen,

De

$g als

ambts-

heerlijke rechten van beroep of collatie of agreatie daarentegen,

die onder den

naam van

heugenis

achterlieten,

kerkelijk

beginsel

patronaatsrecht, floreenstelsel, enz. zoo droeve

zijn

ten eenemale in strijd

als

veroordeelen.

te

Want ook

al

met het zuiver wendt men voor,

gemeente dan geacht wordt deze macht tot beroeping verte hebben overgedragen, zoo dient altoos geantwoord, dat deze overdracht daarom niet geldig mag heeten, overmits het kerkelijk gezag van beroeping nu eenmaal onvervreemddat

de

vreemd en aan derden

baar

is

uit zijn aard.

En wat

ten

en

het

„de

slotte

godsdienst betreft, koninkrijk

beginsel

om

uitroeiing

van

alle afgoderij

en valschen

het rijk des Antichrists ten gronde te werpen

van

Christus

te

voorderen," zoo moet ook hier

maar bij de toepassing van het beginsel scherp en streng onderscheiden. Ongetwijfeld rust de verplichting op de magistraat om de eere Gods te bevorderen, niet het

het

zeer zeker vastgehouden,

minst daardoor,

geenszins ti'effend

dat

de

magistraat

de afgoderij weere.

Maar

volgt hieruit, dat elk middel ten deze geoorloofd of doelis te achten. Had de historie geleerd, dat gewelddadige

uitroeiing van afgoderij en ketterij metterdaad vrucht droeg en de eere Gods hoog hield, zeer zeker zou dieuitroeiingalsdangeboden kunnen zijn. Nu daarentegen de aard der menschen zoodanig is, dat geweld tegen

zedelijke dwaling niets vermag, en de natuur der afgoderij en ketterij

door tegenstand eer geprikkeld wordt tot nieuwe krachtsontplooiing, en bovendien de overheid, blijkens het getuigenis der geschiedenis, bijkans altoos misgetast heeft, door voor ketterij aan te zien wat waarheid was en wat waarheid was afgoderij te doemen, zoo is hiermee overtuigend bewezen, dat voor £f e w e 1 dd a d g e uitroeiing van de ketterij de ketterij zelve^ onvatbaar, des menschen aard ongeschikt, en de overheid tegelijk onmachtig en onbekwaam is. Reden waarom de practijk der oude kerk ten deze moet afgekeurd, en de overheid vermaand, dat ze de ketterij langs geen anderen weg poge te weren, dan door de ware kerk vrij te laten en alzoo te bekwamen tot voller ontplooiing van haar geestemaakt,

dat

ze

i

lijke kracht.

§

22.

Onder

Wat de

Woords de

gelden moet van de Dienaren des Woords. ambtsdragers

eerste

plaats.

der

kerk

bekleeden

de

Dienaren

Dezen voorrang ontleenen

zij

niet

des aan

7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen