Ijzer en leem - pagina 9

kwaad meer, Rosaeus

God den Heere en met nog

die

al

goede land

in dit

wilden ze dan nu

in

liuu

maar

De

dit het sein

op zichzelf

l)aden

een

toch

kerkgebouw

ze

bede.

AVant wel hadden sommige zwakken onder

,Een schuur of

stal is

afstaan,

hun

geroepen

staande

ons toe, en vroeg of laat zullen we ze toch hebben".

,

Zelfs de Kloos-

terkerk was nog te min", riep Oranje, „de Groole kerk moesten

En

hebben"!

naam

gen

kwam

zoo

dan deze zake,

gesteund, in den

zelfs

toeunialigen

kerkeraad;

deze op het verzoek der gei'eformeerdeu

kerk

mogen gebruiken, opdat

te

en

zie,

toen

,om de Klooster-

ze daar bidden zouden",

hun

we

door Maurits' machti-

besloot

dere stemmen, dien voorslach (sooveel

:

komen

kerken

de

:

stal

zijn

hield toch

wij in schuren en stallen bidden,

om

den ge-

in

hen,

ook goed"!, en had Maurits

maar deze Prins van Oranje

reeds aangelioden,

zoo

gereformeerden

de

den Heere hun God aanroepen mochten

daar

En

dit te moeilijk wierd, ten leste,

opdat

,Wat zouden

om

verwoi'pen.

religie

Kerkeraad, zoo

1617, mocht hun

in

lieve volk,

lugen kring bidden, en liepen daartoe eerst

naar Rijswijk, maar vroegen, toen een kerk in de stad.

sta uiet

ik

zijn

zijn".

gaan staan. In hun Gideon was hun

niet nu,

toen antwoorilde

ééntje"!

de duizenden vromen van

goed-gereformeerden was

Voor de te

uw

vrieml, en staat ge up

,Neeu, Heer Pensionaris, ik sta niet alleen,

:

aenginck)

,by meerin

niet

te

willichen,"

Deze weigei'iug bracht geweldige residentie als

sensatie

teweeg,

zoo in de

den lande. Zoo sterk, dat de toenmalige irenische pre-

in

dikanten het geraden achtten zich te verdedigen. Ten welken einde

hun zegsman

opzettelijk uitsprak:

van deze sake gaarne

zijn

men wel

,dat

predikbeurte en

zijn

wist dat

hij in

regard

kansel aan een gere-

formeerd leeraar zou afstaan, maar dat het hier een ander oogmerk

En

gold". tot

alsnu komende tot de eigenlijke reden, die den kerkeraad

weigeren genoopt had, betuigt Uytenbogaert, ,dat ze den voor-

slach wel

hadden moeien verwerpen,

als

uyt de welcke apparentlijck

formeele scheuringe soude volgen in de Kerke, en mitsdien factie in

den Staat, 'twelck mettertijd sware inconvenienten kon baren."

nu

zat het lijke

in.

De

En

daar

gereformeerden, zoo oordeelde men, brachten de kerke-

gemeenschap

„schismatycken",

in gevaar.

Dies schold

men

ze

,scheurmakers",

,R_yswykloopers", en hun samenkomst noemde

men

laatdunkend, ,de scheurkerk", waarvan Groen van Priusterer, toen Prins

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen