Uit de diepte - pagina 509

;

503 gelasterd hebben. Maar zoo wie gelasterd zal hebben tegen den Heiligen Geest , die heeft geene vergeving in der eeuwigheid maar hy is schuldig des eeuwigen oordeels", of, gelijk Mattheus zegt: »Het zal hem niet vergeven worden, noch in deze

e)uw, noch

Men

in

heeft

de toekomende." beweerd, dat de Heere

gezegd,

dit niet heeft

omdat

die Schriftgeleerden reeds de onvei'geeflijke zonde hadden bedreven, maar om hen er nog tijdig voor te waarschuwen.

Dit wordt weersproken meen ik door hetgeen Markus aanstonds laat volgen (15 13): »Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest." In dat woord juist drukt hij uit, waarin die zonde was gepleegd. Beweert men daarentegen, dat die zonde niet zoozeer eene daad of een woord bedoelt, als wel een toestand, dan stemmen wij aldus daarin mede: een toestand, welke zich in die woorden lucht geeft. Immers Mattheus wijst op een toestand, als hij dadelijk volgen laat (vers 33): »0f maakt den boom goed en zijne vrucht goed of maakt den boom kwaad en zijne vrucht kwaad; want uit de vrucht wordt de boom gekend" De Heere spreekt dus hier van menschen, die tot den diepst gezonken toestand zijn gekomen, waaruit het onmogelijk is, dat zij kunnen worden opgeheven; een toestand, welke zich openbaart niet slechts in lasteringen tegen den Vader en den Zoon maar zelfs tegen den Heiligen Geest een toestand, zoo gruwelijk, dat de Heere hen blijkbaar aan het oordeel der verharding heeft overgegeven, zoodat geene bekeering meer mogelijk is, maar noodzakelijk een dieper en dieper wegzinken zal worden gezien. Daar blijft niets anders over dan een schrikkelijke verwachting des oordeels. Om den aard dezer zonde te leeren kennen, moeten wy eerst opmerken, dat de gewone uitdrukking: » zonde tegen den Heiligen Geest" in dit verband niet de rechte is, tenzij men, het woordje »de" daarvoor plaatsende, die bepaalde zonde bedoelt, welke in de Schrift niet » zonde", maar » lastering" tegen den Heiligen Geest wordt geheetea. Er is een »wederstaan van den Heiligen Geest" gelijk Stefanus in Hand. 7 51 dat den Joden verwijt, doch waarbij niet het onmogelijke van tot bekeering te komen is uitgesproken. De apostel Paulus, schrijvende aan de Efeziërs, die hij uitverkorenen en levendgemaakten noemt, waarschuwt (4: 30): » Bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door welken gij verzegeld zijt tot den dag der vei*lossing." Van de Thessalonicensen zegt dezelfde apostel, dat hij God altijd over hen dankt, en gedenkt aan het werk huns geloofs en den arbeid der liefde en de verdraagzaamheid der hoop. Zij hebben dus de drie schatten, geloof, hoop en liefde, ,

,

:

;

,

;

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen