Uit de diepte - pagina 279

273 Hoeveleu toch dorsten naar de genieting dezer wereld. Als maar den beker van het zingenot kunnen ledigen, dan is het naar hun harte. Dan genieten ze eerst recht. Dan wanen ze in hunne dwaasheid, dat ze de gelukkigste kinderen der wereld zijn. Weer anderen jagen naar schatten, die vergaan, naar geld en goed. In hunne oogen bezitten deze zooveel edels en bekoorlijks en ze droomen gaarne den zondigen droom van den ryken dwaas. En zoo zouden we kunnen voortgaan om te spreken van een onleschbaren dorst; maar dezen dorst kennende, zoudt ge niet behooren tot de dorstigen, die hier in onzen tekst worden genoemd. De dorstenden, hier bedoeld, kennen een anderen dorst. Ze hunkeren niet naar de schatten, die vergaan; hun begeeren is gericht op den edelsten, den besten schat. zi)

,

Maar

Nu

toch,

zij

dorsten.

in ons land schier niet, wat op natuurlijk gebied dorst beteekent. Om dat te weten, moet ge naar het Oosten, naar de woestijn. Als daar de reiziger dagenlang voorttoog, en nu gekweld wordt door nameloozen dorst; als hij overal, doch tevergeefs, naar water zocht; als hy onder de brandende stralen der zon de tropische hitte schier niet meer verdragen kan als hij moede en amechtig ter aarde nederzijgt als hij dus zoo hij geen teug waters vindt, zich van den dood omringd ziet, dan weet hij op ontzettende wgze, wat het zeggen wil door den dorst~ te worden gekweld. En alzoo is het nu metterdaad op het gebied des geestelijken levens. Een dorstende is een levende. Iemand, in wien het geestelijke leven openbaar werd. Als het den Heere behaagt u te maken tot een dorstende naar Hem dan wordt alles anders. Verdwenen is dan de valsche gerustheid. Ge staat dan op uit het gestoelte der spotters. Ge kunt u dan niet langer laven aan de gebroken bakken. Ge waagt het voor de eeuwigheid dan niet langer op een onzeker misschien. Ge gelooft dan Gods Woord. En of de wereld u beschimpt; of zij meelijdend over u de schouders ophaalt; of Satan u inblaast, dat het met u nog wel terecht zal komen ge gelooft Gods woord dat het vreeselijk is te vallen in de handen van den levenden God. Ge gunt u geen rust meer. Want ge wordt gekweld door dat brandende verlangen naar water. Ge ziet u aan allen kant door den dood

weten

wij

;

;

,

—

,

—

,

:

bedreigd.

Den dorstende is het waarlijk om God te doen. God is zijn is hem de Springader des levenden waters. God moet

leven

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen