Locus de Consummatione Saeculi - pagina 173

171

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

dezen

,,Breekt (Joh. 2

tempel

en

af

in

drie

dagen

zal

Ik denzelven oprichten."

19).

:

,,Maar hij zeide dit van den tempel Zijns lichaams." (Joh. 2 21). Die tempel in Israël was dus, gelijk ook reeds door de profetie was gezegd, de symbolische voorafschaduwing der Yleeschwording. Matth. 23 39. Op het laatste gedeelte van dit vers beroepen zicji de tegenstanders. ,,Er komt toch nog iets, waarop Jeruzalem weer in glans verschijnt; Jeruzalem wordt herbouwd, als de Heere Christus wederkomt", zoo beweren zij. Volkomen waar. Ook de Openbaringen teekenen ons het vooruitzicht, dat Jeruzalem weer terugkeert. Maar: dat is niet een stad van steen, doch een Jeruzalem, dat nederdaalt uit den hemel, dus niet het van steen gebouwde Jeruzalem op den berg Sion. Het koninkrijk, dat voor de Joden teloor gaat, wordt aan de heidenen gegeven. Matth. 8 10. Dat mede-aanzitten heeft eene bepaalde beteekenis. Volgens den Joodschen ritus mochten de heidenen niet met de Joden aan ééne lafel aanzitten. Denk aan het gebeurde met Petrus te Antiochië. Nu zegt Jezus, :

:

:

dat

velen,

kanten

noUoi,

zullen

eene

groote

aankomen en

Abraham, Izak en Jakob

—

heirschare,

van Oost en .West,

van

alle

dat die zullen aanzitten ..gieichberechtigt"

de Joden worden dus eigenlijk niet

aanzitten, aan ééne tafel, in het koninkrijk der hemelen.

We

met eens genoemd — hebben hier dus

deze gedachte, heid,

dat de Joden eronder verscholen zijn als eene kleine minderdie- er slechts zal bij zitten. Er staat niet „met het -Joodsche volk,"

maar „met Abraham, Izak en Jakob", de

drie geestelijke stamvaders van het Joden verdwijnen onder de massa heidenen. Blijkens de gelijkenis van de landlieden wordt het koninkrijk aan anderen

geestelijke Israël; de

gegeven. g.

Nu moeten we

stilstaan

bij

het

heeft tot eene zending onder de Joden

:

feit, dat de Heere Jezus zich bepaald dus de afzonderlijke zending van Christus

tot Israël.

Vóór de opstanding bepaalde Christus' zending zich tot de Joden (cf. zijn gezegde tot de Kananeesche vrouw). Behalve even naar den kant van Tyrus, ging Jezus bijna niet over de grenzen van het Joodsche rijk. De discipelen, de twaalf even goed als de zeventig, zond Hij het Joodsche land door, cm het Evangelie te prediken. Jezus hechtte dus wel

iets bijzonders aan de Joden. Zeer zeker! De missie van den Christus was zeer bepaaldelijk en zelfs uitsluitend eene missie tot

Israël;

want het nationale

Israël, de Israëlietische volksstaat

kon zich eerst

den dood eten aan het kruis van Golgotha. Zou nu het doodvonnis door Israël

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen