Locus de Consummatione Saeculi - pagina 464

132

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). lijk altoos om van de geheele wereld één staat te maken. Dit was de droom der groote wereldveroveraars in het Oosten, der Romeinen, die de oiv.ov^ivr] onder zich brachten, van het Fransche rijk onder Napoleon en ook nu weder het

idee van de „Internationale". Hoe kwam men daartoe? Omdat het bestaan van volk naast overheid of tot barbarisme of tot erkenning van

uitgesproken

een hoogere macht in God moet leiden. Zoolang we bij het recht blijven binnen de grenzen van een bepaald land, dan maakt per slot van rekening de overheid iets uit, maar nu bestaat er ook een verhouding tusschen de volkeren en daaruit wordt het volkerenrecht geboren. Waarvandaan komt dit volkerenrecht'? De juristen zitten hiermede ge-

weldig in de war, het

is

een obstacle voor hen. Strafrecht en burgerlijk recht

kunnen ze vinden door zich tot het positief recht te bepalen, maar hoe nu met het volkerenrecht? Men kan er toe komen om te zeggen, dat het bij schikking zoo gemaakt is, maar als er gewone dingen voorkomen b. v. oorlogen, dan beroepen de volkeren zich niet op beschreven recht, want dit bestaat niet onder hen, maar ze kunnen niet anders doen dan zich beroepen op de boeken van kundige geleerden in het volkerenrecht, wier uitspraken dan ook steeds geciteerd worden. In de tweede plaats maakt dit de zaak nog dwazer, dat een recht als publiek recht niet bestaan kan zonder macht om het te handhaven. Wa,ar is nu de macht om het volkerenrecht te handhaven ? De heeren der juridische faculteit zijn hierbij dan ook geheel in de war ze hebben hiervan geen beschreven positief recht. Zoo is ook het volkerenrecht een indice, dat men ook op dit terrein niets vorderen kan, tenzij men een hoogere macht boven de volkeren erkenne, die aan en in de machten zijn rechtswil geopenin

één

rijk

;

baard heeft over en tusschen de volkeren, een' God, die niet alleen Zijn recht aan de volkeren stelt, maar ook handhaaft en aan de volken instrumenten verschaft om, wanneer dat recht door andere volken geschonden wordt, dit

met het zwaard

te handhaven. van recht en gezag gezegd is, vindt zijne bevestiging in de usantie der mogendheden, die boven elk gesloten vredestractaat de woorden „in Nomine Sanctae Trinitatis" schreven. Deze formule wordt door onze tegenwoordige juristen niet meer verstaan, men vat haar op als eene betuiging van vroomheid en wanneer dit geschied is, dan is de rechtsidee er uit weggegaan. De zaak is anders. Als een rechter van Nederland een vonnis slaat, dan bestaat dit vonnis „in naam des Konings", omdat het uit den koning is, dat 't rechtsbegrip voor een rechter voortvloeit om vonnissen te slaan. Zoo beteekende de formule „in Nomine Sanctae Trinitatis", in den Naam van ons beider Souverein, nml. God, in den Naam van den Koning der koningen,

recht

Wat

(1.

w.

hier

z.

van dien Koning, aan wien wi] beiden

als vorsten des lands ondei--

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen