Locus de Consummatione Saeculi - pagina 576

244 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). gecreëerde iustitia en Overheidsmacht en wordt hier nu niet metterdaad het Anabaptisme door Paulus zelf gepredikt?

Antwoord: Eéne opmerking tel

snijdt

misverstand reeds

dit

bij

den

wor-

af.

De

iustitia

heeft tweeërlei recht te

spreken,

men

zou het kunnen noemen

publiek en ^^r/ma^ recht. Het publiek recht geldt de handhaving van de door de

Overheid ingestelde wetsbepalingen en de toepassing der straf, die op de schending dier bepalingen gesteld is. De iustitia privata der Openbare Overheid bestaat hetzij

om

recht te spreken tusschen twee personen, die een geschil hebben,

over het „mijn en dijn" of eenige andere quaestie, die ze tezamen niet

kunnen uitmaken. De vraag is nu, of Paulus de gemeente van Corinthe vermaant om de iustitia in dien dubbelen zin op zij te zetten en een andere iustitia voor de bestaande in de plaats te stellen. Het antwoord luidt ontkennend. alleen, om roor de iustitia privata niet bij den openbaren maar oyn alle geschillen betreffende de iustitia privata onder doen. Wanneer b. v. in een huisgezin eenige meerderjarige

Paulus vermaant te gaan,

rechter

elkander af te kinderen een geschil onder elkander hebben, en de een den ander voor den rechter wil brengen, dan zal de vader er op wijzen, dat dit toch niet aangaat, dat zij zulke zaken onder elkander moeten uitmaken, terwijl hij zich zelf als scheidsrechter over beide partijen iustitia civilis

hun dus dezen

regel,

die

Wil daarom nu zulk een vader de 't

indien ze geschillen

door den ander verongelijkt

gedaan

stelt.

en de Overheid verwerpen? is

Lijkt er niets naar. Paulus geeft

met elkander hebben,

heeft. Deze regel geldt altoos voor iederen belijder des Heeren.

met de

als de

een

of denkt verongelijkt te zijn of zelf ook onrecht

Christelijke belijdenis instemt en voor

Een

ieder,

den openbaren rechter gaat

oplossing van private zaken, doet te kort aan de liefde, die onderling de Christenen verbinden moet, doet te kort aan de gemeenschap der heiligen. Nu zijn er twee dingen mogelijk, 1". dat men de zaak onder elkander afdoet, tot

2**.

dat dit niet gelukt.

Wat

doet

men nu tegenwoordig

in bijna alle contracten,

ook bij niet Christenen? Alle tegenwoordig gesloten contracten eindigen alle zonder onderscheid in haar laatste overeenkomst, dat eventueele geschillen beslecht zullen worden door arbiters, en wel zoo, dat elk der beide partijen één arbiter kiest, terwijl er door deze twee een derde arbiter wordt geassumeerd. Wil dit nu zeggen, dat de contractanten de iustitia civilis en de Overheid omverwerpen? Immers neen! Wanneer aldus gehandeld wordt door burger-

menschen, die van God niet afweten, is het dan niet veel meer plicht voor Mennonieten, Anabaptisten en de kerke Gods om te vermanen, dat men voor private geschillen niet naar den rechter ga, maar dat men ze in den lijke

kring der broederen laat uitmaken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen