Locus de Consummatione Saeculi - pagina 55

58

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

was opgevaren, van dat oogenblik af moest er wel eene veramltrlng komen hun toestand: uit de gemeenschap met den Middelaar in promissis, moesten zij nu wel overgaan tot de gemeenschap met den Middelaar in exhihitis. Alleen, waar er zulk een aanwijsbaar verschil bestaat tusschen den toestand van de geloovigen van toen en dien van de zaligen van nu, daar gevoelen we, waarvandaan het komt, dat we in het Oude Testament eene voorstelling vinden omtrent de Scheool, die we in het Nieuwe Testament missen. Ware hoinel in

dan kon er geen verschil in de voorstellingen bestaan. Doch omgekeerd: nu de toestanden verschillend zijn, kunnen de voorstellingen niet dezelfde zijn, moeten ze uiteenloopen en alleen exegetische knutselarijen, die de Schrift in haar gezag aanranden, kunnen met eenigen schijn van grond de toestand dezelfde,

dit verschil opheffen.

De voorstellingen dat

neer,

in

met de kwaden.

zijn verschillend,

De Scheool

is

en

dit verschil

komt

hoofdzakelijk hierop

naar den Hades gaat, de goeden neutraal terrein, zonder satanisch karak-

Oude Testament

het

alles

Testament daarentegen geldt de Hades, de Scheool als zoodanig in malam partem, ongeveer gelijk met de yétwa. (Wel zijn er enkele overgangen, maar dit is toch de doorgaande beteekenis.) Opmerkelijk is, dat

ter.

In het Nieuwe

van het Nieuwe Testament, waar het Oude Testament wordt weer zijne oude beteekenis krijgt (cf. b.v. 1 Cor. 15 55.) Het karakteristieke dezer gemeenschap van een in God ontslapene met Christus ligt niet in het pneumatische want gemeenschap met Christus door den Heiligen G-eest, bezitten we reeds op aarde; daarin kan dus het -eigen-

in de plaatsen

geciteerd, de Scheool ook

:

;

aardige niet bestaan.

maar ze is samen zijn

Wel

blijft

houdt niet

op,

„waar twee of

drie

die natuurlijk voortduren, ze

niet het onderscheidende. Als Christus zegt

:

mijnen Naam, daar ben Ik in het midden" en dergelijke sterke uitdrukkingen meer — dan doelt dit op eene gemeenschap door het Uvsvfia "Ayiov. Ook kan hier geen sprake zijn van eene rechtstreeksche gemeenschap met het aa^ia doiaaO-évrov Xqloxov, omdat" een psychisch leven geen gemeenschap kan hebben met xa oQatd. Immers bij den dood heeft separatie plaats tusschen aafia en ipvxn en het psychische mist een orgaan voor zulk eene gemeenschap in

met 'het

oêfjiu van Christus. Er blijft dus over, dat de afgestorvene geloovige een geheel andersoortige gemeenschap met Christus bezit dan op aarde, doordien hij tan uit zijne \pvxn rechtstreeksche gemeenschap kan erlangen met de rpvxn rov Xqiöxov. Dat er gemeenschap van een \pvxr] met een ^vxri bestaan kan zonder somatische leiddraad, toont reeds het sympathisme op aarde, dat op zekere gemeenschap

tusschen Dit

is

ziel

en

ziel duidt (cf. Prof.

noodig op te merken

om

Schröder vaii der Kolk's Psychiatrie.) te kunnen verstaan den overgang van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen