E voto Dordraceno - pagina 63

ZONDAG

HOOFDSTUK

III.

51

III.

Het komt hier namelijk aan op een juiste kennis van den mensch, hij door de zonde wierd, en wel bepaaldelijk op de uiterst gewichtige vraag, of er in een zondaar al dan niet nog eenige macht overbleef om uit zijn val weer op te staan. God de Heere schiep hem in den hoogen staat der rechtheid; uit dien staat viel hij uit; in dien gelijk

val

mag

om

te

niet blijven

hij

weten, of

zelf,

hij

en zoo komt het er dus maar op aan door eenige macht die zijns bleef, uit dien val

liggen;

weer kan oprichten. Of om het korter te zeggen: „Bleef er in dien zondaar nog een vrije wil over om zich weer tot God te bekeeren?" Op deze vraag nu moet, naar luid van Gods Woord, in beslist ontkennenden zin geantwoord. Zoolang een zondaar nog in zijn val ligt, zich

w.

zoolang

wedergeboren is, ligt hij in zijn ellende ter neder, goed en geneigd tot alle kwaad, en moet hem dus alle macht en elk vermogen, om zich uit zich zelf weer op te richten, in volstrekten zin ontzegd worden. Maar dit antwoord is hard. Het stoot af. Het schijnt zelfs aan alle opvoeding en vermaan den bodem in te slaan. En omdat het bovendien op schriklijke wijs 's menschen hoogmoed.

z.

onbekwaam

hij

niet

tot eenig

digen aard steekt,

is

er letterlijk

geen vondst onuitgedacht gebleven, en

men voor geen enkele verdraaiing van den zin der Heilige Schrift den weg gegaan, om toch maar, op wat manier dan ook, iets op

is

uit

die

volslagen failliet-verklaring van den zondaar af te dingen. Niet alles, o neen, maar iets kon de zondaar dan toch nog wel. Niet zelf uit het water weer op het droge komen. Verre van dien. Zeer stellig moest er een

Verlosser zijn die aan den drenkeling zijn hand toestak. Maar roepen om hulp, en als de Redder kwam en zijn reddende hand toestak, die hand

met zijn hand omklemmen, en er zich zoo laten uittrekken, dat kon de zondaar toch nog wél. o. Men wilde zoo veel, bijna alles aan den Verlosser laten, alleen maar dat ééne kleine iets, dat moest voor den mensch zijn. En daartegen nu komt de Gereformeerde belijdenis in dit Antwoord op, en zegt met andere woorden: Neen, het is niet zoo, een zondaar in

om een Redder, maar stopt omgekeerd zijn ooren Redder tot hem roept, en wel verre van de hand, die hem wordt toegestoken aan te grijpen en te omklemmen, slaat hij die af, als ze hem bij het kleed grijpt, om hem op te trekken. Niets, volstrekt niets geeft de Catechismus u van zulk een iets dat de zondaar nog hebben zou dan ook toe; maar integendeel belijdt hij, dat de zondaar in zijn val veeleer elke poging tot zijn redding zoekt te verzijn val

roept niet

dicht als zijn

ijdelen.

Als

hij

wedergeboren

is,

o,

natuurlijk

dan

wordt

alles

geheel

Maar zoolang dit niet het geval is, dan werkt hij noch voor noch mee, maar onverbiddelijk tegen. Tot alle goed onbekwaam, terwijl anders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen