E voto Dordraceno - pagina 148

ZONDAG

136

VIL

HOOFDSTUK

III.

van veel begripskracht en veel geheugen drukt de eenvoudigen

niet neer,

maar heft ze op. En hiermee valt dan tevens het sprookje van kinderen, die op het geloof van hun ouders gedoopt wierden; vervalt alle moeilijkheid uit het Doopsformulier; en komt er klaarheid en vastheid van gang door de eenheid die in het wezen des geloofs wordt gehandhaafd. Altoos weer het geloof onder het beeld van de spons.

spons nog dor en droog, toch

is

aanraking kwam. Maar doopt ge ze

in

vocht

inzuigen.

En

doet

Ook

al

ligt

de

nog met geen water het water, dan moet ze het

ze spons, ook nu ze in

ze dat niet, dan blijkt ze geen spons te zijn.

En zoo verstaan we dan nu ook de

22ste Vraag van den Catechismus,

op het onderzoek: Wat is dan een Christen noodig te gelooven? geantwoord wordt: Al wat ons in het Evangelie beloofd v^ordt, hetwelk ons de artikelen onzes algemeenen en ongetwijfelden Christelijken geloofs als

in

een hoofdsomme leeren.

Terecht toch

is

hiermee uitgesproken, dat elk persoon, die van Gods-

wege een ingewrochte geloofshebbelijkheid zoodra

hij

met de belofte van het Evangelie

geloofservaring

of in

ontving,

aanraking komt, zich daar-

voor ontsluiten zal en deze belofte gretiglijk aannemen. Dat Evangelie

nu eenmaal. Die beloften schitteren er

ligt er

in.

En nu

is

Evangelie

dit

alzoo geformeerd en dat geloof alzoo ingewrocht, dat zoodra ze met elkaar in

aanraking komen, het ééne

Toch

ligt

er

nog meer

in

in het

dit

andere inzuigt en indringt.

antwoord;

iets

wat vooral tegenover de

pseudo-mystiek der Ethischen moet volgehouden. Er staat namelijk

niet,

God begint met Jezus in zijn gemoed op te nemen, aan Jezus over te geven, maar dat alle geloof begint met een gelooven van het Evangelie, en wel niet van den Christus in dat Evandat een kind van

of zich

gelie

maar van de

dus niet van de

zij

beloften die in dit Evangelie vervat zijn. Het begint

van het gemoed, noch van den

van het bewustzijn.

En

dit natuurlijk,

dit

kan

niet anders,

begint met Jezus aan te nemen,

is

—

al

wil,

maar van de

het roepen, dat

men

zij

eerst

ongerijmd.

Hoe toch wilt ge Jezus aannemen, zoolang hij niet meer voor u is, dan een naam zonder inhoud, een klank zonder wezen? En zegt ge: „Nu, maar zoo bedoel ik het ook niet, ik bedoel een aannemen van Jezus, als Verlosser van zondaren", welnu, dan ligt reeds hiermee heel de Ethische theorie onderstboven geworpen, want te weten dat Jezus een Verlosser van zondaren is, is geen zaak van het gemoed noch van den wil, maar wel terdege een zaak van ons bewustzijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen