E voto Dordraceno - pagina 28

ZONDAG

16

I.

HOOFDSTUK

III.

Nog één angst kon intusschen zijn ziel bekruipen en die is, dat hij van dien Heer weer af zou raken, en zijn gunst weer zou verliezen. En dan ware liet natuurlijk nog vreeslijker. Want na het zoet van vree en rust gekend te hebben, terugvallen in het geweld van Satan ware om de ziel van doodsangst te doen ineenkrimpen. En toch hiervoor Gevaar

bestaat gevaar.

tweeërlei opzicht.

in

Vooreerst doordien het kon

hem voor een

tijd te

zijn,

dat deze Heer slechts besloten had

beschermen, en ten tweede doordien

hij

als

verplichtingen van dienst tegenover zijn leenheer heeft, en nu te

wat genoeg

schieten in het presteeren van

Daarom

hem

het

is

niet

hij

te

leenman kort kon

schuldig was.

weten:

Jezus deed alle schuld voor mij af. Jezus maar moet bewaart en behoedt mij",

—

„Ik

brak

woon op

Satans

Jezus'

geweld.

erf.

Jezus

ook nog weten, dat deze toestand duurzaam is en dat hij zijn verplichtingen kan nakomen. Volkomen wordt die eenige troost dus pas door wat de Catechismus er aan het slot bijvoegt: „Die machtige Jezus is zulk een Heer, die u door zijn Heiligen Geest de stellige verzekering geeft, dat ge nooit weer hij

van zijn erf af gaat, en bovendien zelf u van harte willig en bereid zal maken, om hem met goede mannentrouw te dienen." Dit toch en geen ander is de beteekenis van de slotwoorden: ,, Waarom Hij mij ook door zijn Heiligen Geest des eeuwigen levens verzekert en hem voortaan te dienen van harte willig en bereid maakt!" Zoo voelt men den troost, zoo leeft men zelf in de zalige wetenschap van

in

alles

en voor altoos gered en geholpen

van God

te

zijn,

en zoo valt heel

aan Jezus toebehooren en onder Jezus' hoede en bescherming staan, een troost zoo eenig en zoo zalig en zoo algenoegzaam vindt, dat hij het uitjubelt tegenover den vijand onze

ziel

er bij,

als het kind

in

dit

zijner ziele.

Ziedaar dan de

rijke

wereld vol zalige gedachten, die deze Troost u

biedt.

Maar

juist

opdat

deze

Troost er nu

bij

u in zou gaan, en telkens

dieper door u zou gevat en ingedronken worden,

ge niet

bij

dit

beeld en

bij

is

het nu noodig, dat

den algemeenen indruk ervan staan

maar dat ge u inspant om met een klaar en helder bewustzijn

in

blijft,

deze

kostelijke vertroosting in te gaan.

Van uit de hoogte, van den top des bergs is deze zaligheid u gekomen, maar bij dien blik uit de verte moogt ge niet rusten. Ge moet den berg af,

het dal

bewonderen.

in,

om

van nabij de heerlijkheid

van

deze

schoonheden

te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen