GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De verflauwing der grenzen - pagina 8

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De verflauwing der grenzen - pagina 8

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit op 20 october 1892

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

;

van den priester en het koord van den asceet die

we

vrij

sterk zelfs klaagt

doorleven, bespeurt

thans

malsch oordeel daalt

;

hij

niets

over achteruitgang

„dat

luidt,

hij

3).

In

de periode,

van vooruitgang en

;

zijn

lang niet

de moderne beschaving

worden"

4).

Maar

hoe schamper

toch,

meer

al

steeds dunner, gestadig zwakker, al middelmatiger

is

ge-

ook het Liberalisme

hij

hij voor den Christus bewaard. voor den Christus van het dogma, om, gelijk Strauss en Renan, aan den Christus van de Bergrede zijn hulde te bieden; want juist die Bergrede stuit hém het meest tegen de borst. Immers toen het „zalig zijn de armen", het

gispt en hekelt, zijn haat heeft

En

dat

enkel

niet

„zalig zijn

de zachtmoedigen", het „zalig

zijn

ze die treuren",

langs het strand van Genesareth's meer weerklonk, brak, zoo

ge Nietzsche gelooven wilt, in dat wilde roepen „der Sklavenaufstand der Moral" los, en gaf deze Rabbi van Nazareth slechts lucht aan „de opgekropte wraakzucht", die de Joden, te midden van hun onmacht, bewoog, om ^,mit den Zahnen des abgründlichsten Hasses", al wat geweldig en hoog op aarde was, onder

Tegenover het

den voet te halen

5).

wereld wegneemt,

stelt

Lam

dat de zonde der

Nietzsche dan ook zijn dier-symbolen;

symbolen van roofdieren, uitroepend: „Wohlan, du solltest meine Thiere sehen, meinen Adler vmd meine Schlangd' 6); om straks het symbool van het lam, onfijn, in dezer voege door de grooten der aarde te laten bespotten: „Wir sind Ihnen nicht so gram, Ihr, gute Lammer; wir lieben sie sogar; denn nichts wel erkent geheerscht, zijn

ist

schmeckhafter als ein zartes

Lamm"

7).

En

dat de Christus bijna twee duizend jaren heeft

hij

maar om, met demonische

macht te belachen

in het

satire, het verval

beeld van een Christus,

die,

van

door

de menschen verlaten, naar de grazige weide gevlucht is, en nu, door een kudde tamme koeien omringd, zijn spreuk uit-

„Zoo

loeit:

kunt

gij

in

gij

niet

bekeert en wordt als

Desniettemin ;

heeft alleen

in

alles

8).

ook deze hater van den Christus zijn maar de Messias, waarop hij hoopt,

de Ajifichri^t ; een soort Ueèermensck, gelijk

die

deze koeien,

het Koninkrijk der hemelen niet ingaan"

Messias-ideaal is

u

het tegenbeeld van den Christus

hem noemt, zal zijn. „Und

hij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's

De verflauwing der grenzen - pagina 8

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's