In de schaduwe des doods - pagina 40

:

32 Hij overvalt u dan niet als een leeuw, die zijn prooi bespringt, maar waarschuwt u van verre, zegt u aan dat Hij komende is, en roept „Heden, indien gij mijne stemme hoort." Hierin nu ligt deze barmhartigheid, dat uw God u daardoor de gelegenheid biedt, om u op het ergste voor te bereiden. Om als ge u aan uw God ontwend hadt, u weer tot Hem te wenden. Om als ge

vervreemd waart, u te bekeeren van uw afdoling, en zijm gemeenschap weer te zoeken. Een genade, die dan wel niets geeft voor de wereld die zich verhardt, maar die zoo dikwijls den heerlijken stoot gaf om wankelende zielen, die nog altoos aarzelen, tot hartgrondige en besliste bekeering^

van

uw God

heilige

En een

genade, die bovenal steeds zoo krachtig bleek, om' in doodschheid verzonken waren, weer terug te roepen naar een toestand van levende, gevoelige vroomheid.

te

brengen.

Gods kinderen,

die

En o, dan draagt die terugkeer Gods heiligen zoo schoone vrucht.

tot stille, gevoelige

vroomheid

bij

Niet alleen hierin, dat ze weer op Gods geboden merken, en du» naar het zesde gebod, alles mijden en voorkomen zullen, waardoor ze moedwillig hun eigen leven of het leven van hun naaste in gevaar zouden brengen; maar bovenal, dat ze hun God weer in allesgaan zien, in de plage die nadert; in den welstand, dien ze nog^ genieten; in het leven van vrouw en kinderen; meer nog in de

ook

bewegingen hunner ziel. er weer aan God gedacht; dan klimt er weer,, ook al» de lippen zwijgen, een lofzang op voor zijn oneindige ontfermingen in den Zoon zijner liefde; en dan wordt de ziel aldoor biddende gemaakt, of Gods verborgenheid over onze tente mocht wezen, en onze eigene ziel en de ziel der onzen mocht worden voorbereid, om, zoo Hij het gehengde, onzen God ook in zijn bangen toorn te ontinnerlijke

Dan wordt

moeten.

En

is

het dan zoo, dat het

God

behaagt, ook ons met zijn plage te

kudde weg te dan behoeft de overgang in onze ziel niet meer gemaakt. Dan is de dood die komt geen dief meer die inklimt en ons verrast, maar een bode van onzen God, op wien we gerekend hadden. Dan tser gemeenschap met het Eeuwige Wezen, ook als de nood op het hoogste klimt, ook als de baren en de golven des Almachtigen over ons henengaan. Ja, dan weet onze ziel het, dat zelfs de dood ons van die gemeenschap niet scheiden kan, maar ze integendeel ons nog veel inniger, en dan voor eeuwig brengt. overvallen,

rooven,

of ook uit ons huis, als een schaap uit de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen