In de schaduwe des doods - pagina 101

KOMEN TOT JEZUS.

Een Berlijnsch schilder vviens hoofd vervuld was met een plan voor een schilderstuk, liep de straat op om te zien, of er onder de wandelaars ook geschikte modellen waren voor de figuren die hij noodig had. Rondziende viel zijn oog op eenen man, die op eene bank zat en er allesbehalve aantrekkelijk uitzag. Het haar hing verward en wild over zijn voorhoofd, het gezicht, dat met een stoppehgen vuilen baard omlijst was spelde niet veel goeds en toch lag er een trek van weemoed om den mond zijne kleederen konden ,

,

,

,

;

meer dan lompen genoemd worden. Deze man bekoorde den schilder zeer. Terstond overlegde hij ik heb een model noodig crm den verloren zoon voor

niet veel

:

stellen daar is wat ik noodig heb. Hij trad op den bedelaar toe en sprak tot hem „Ik ben schilder en ik moet aan eene nieuwe schilderij beginnen te

,

,

:

,

modellen noodig heb. Zou jij lust hebben om daarmede wat te verdienen?" De „verloren zoon" was terstond bereid en, om hem in zijn voornemen te bevestigen gaf de schilder hem een daalder vooruit waarmede het aanstaand model zeer ingenomen was. Den volgenden morgen elf uur zou hij zich ten huize van den schilder aanmelden. Inderdaad werd er op dien tijd aangebeld en wie vertoont zich daar aan den verbaasden blik van den schilder? Niemand anders dan de bedelaar, maar hij had eene geheele gedaanteverwisseling ondergaan. Zijn haar en baard waren gefatsoeneerd en in orde gebracht, een papieren boord en front sierden hals en borst. De lompen waren door behoor-

waarvoor

ik

,

,

,

Godsd. Blaanjeis. 49o jaarg. No. .3'JO.

Prijs 1 Cent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen