In de schaduwe des doods - pagina 10

,

VI

overgezet

schriften

van het geestelijk leven

vrucht

als

,

overkwam was

dezer eeuw tot ons

,

te

weinig

uit

den sappigen

wortel van onze rijke Gereformeerde belijdenis opgebloeid

om

Calvinisten,

ons,

om

ons hart

soort

die

lectuur te bieden,

waar

riep.

Vandaar de poging, hier aangewend, om althans iets te geven dat bij aanvang de bestaande leemte kon aanvullen. Een reeks meditatiën. Eerst, om te weenen met de weenenden, geschreven voor anderen op wier levensweg ik zag dat de Dood zijn sombere schaduw wierp, ,

hetzij

ze

weer

vallei

tot

aan

uitkwamen het

zelf bij het graf

Spreke

dit

het

waartegen het

hart

toe

in

het

vroolijk licht, of de

voleindden

;

later

,

nadat ik

van een onvergetelijk kind geweend had,

zielservaring voltooid.

uit eigen

Vinde

graf

boekske

menig krankbed een geopend

bij

oor.

menig worstelaar toe in dien bangen strijd, geen geweer is. En druppele het, ook bij

sterven,

worden

en

na

het heengaan, van wie ons van het

gescheurd

,

balsem

in

de

wonde van wie

achterbleef.

KUYPER. Amsterdam, 28 Juni 1893.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen