Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 230

; ,

Afd.

222

Hierbij

Sancti. als

Hfst.

2.

toch erkent

WERENFELS.

§ 80.

III.

zooverre het gezag der Kerk,

in

hij

deze door haar constante belijdenis van de H. Schrift eeuw aan

eeuw machtigen invloed oefent en „quasi index S. Scripturae est" bij komt, dat de Kerk te eeren is als „S. Scripturae ,

waar dan nog depositoria

custos

,

historicus

,

defensor, et lector"

169

(p.

—

criticus

,

,

praeco

,

interpres

custos

,

71).

Maar het meest hecht hij toch aan hetgeen wij zelf in de Schrift waarnemen en van haar hooren waar dan het Spiritus testimonium Sancti wel bij komt maar vooral niet als een testimonium proprium mag worden opgevat. Er mag slechts onder verstaan, dat de H. Geest ;

,

onze ratio verlicht en tot stelt (p.

179

de beslissing „si ratio id set?

— 182). bij

En nu

begrijpen en recht oordeelen

gevoelt

in staat

wel hoe hiermee eigenlijk toch

hij

,

maar dit wil hij dan ook want zegt hij, quaenam igitur in homine facultas quae id pos-

de Ratio

non potest,

Numquid

juist

blijft,

,

quam

aliud criteria divinitatis in Scriptura percipit,

facultas percipiendi

?

facultas ratiocinandi

numquid

aliud libri divinitatem in se collegit

,

nisi

Atqui triplex haec facultas Ratio appellatur".

?

Met het bloote oog kunt ge de wachters van Saturnus niet zien wel als uw oog met een telescoop gewapend is. En zoo is het ook hier. De Rede zonder meer ziet het niet maar als God u verlicht ziet toch ;

,

uw

Hiermee nu behoefde W. nog op

,

Ratio, en beslist of de Schrift

al

dan

niet goddelijk

slechts ééne schrede te

Wie

rationalistisch terrein over te stappen.

monium zich

Spiritus Sancti niet

bepaalt

tot

de

met het geloof

illuminatio

als

caecutientis

het noemt, mist den maatstaf, waardoor

toch

(p. 185).

om

doen, het

bij

testi-

wortel rekent maar ,

rationis,

gelijk

zou

in staat

hij

is

hij

zijn,

om

de verlichting der rede door gewone ontwikkeling en de verlichting der. rede door den H. Geest te onderscheiden. Dat Werenfels voor deze laatste schrede bewaard bleef, dankt listischen geest. Hij alle

clericale

was

in

hoogheid; en

het Christenvolk

om

in

den waren

kwam

de zake der

,

I.

p.

1—40),

zijn anti-clerica-

volksman gekant tegen ;

religie

hij elk

meê

recht

te spreken. ,

om

Aan

de consciëntie

kwam op voor hztplebis iudiciicm de Dogmatibus

Jidei, en bestreed de Doctores die

(Vol.

aan

dapper op voor het recht van

clerus en magistraat beiden betwistte te beheerschen. Hij

zin

hij

ja,

dit

aan het volk ontnemen wilden

bestreed even moedig de poging van den

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen