Een midden-eeuwer in onze dagen - pagina 19

op keer en nog eens weer getuigde dat Brutus was „an honourable man". Eene prediking van liefde tot den naaste ook tegenover den Jood, moet noodwendig weinig indringend zijn, waar, zooals in „Het Probleem", aan den schitterenden rijkdom

keer

van

geheele bladzijden (287, 288, 289), aan de

Joden

tientallen

armoe van millioenen en millioenen, slechts eenzame Al dit, naar Kuypersche terminologie, regels worden gewijd. zijner kudde te doen sar-schitteren, goud in de oogen Joodsche aldus kittelend der menschen platste passies, hebzucht en wangunst, het is inderdaad eene allerzonderlingste vorm van liefdewekking, martelende

van haatuitroeiïng, van aansporing tot verdraagzaamheid. Mij dunkt integendeel dat op zulk 'n wijs de geest verengd wordt, maar niet verruimd,

maar Er

het

maar

verkild

gemoed

niet

vergrofd,

verwarmd,

in

maar

niet verteederd, het hart

één woord, het zedelijke verzwakt

niet versterkt.

eene vulgair sluwe demagogie

zit

onoprechte

wijze

van

in

heel deze Dr. Kuyper's

demagogie, die ondanks hare sluw-

doen,

door partijgenoot èn door buitenstaander naar hare juiste

heid, èn

bedoeling geheel wordt doorzien. schrijver zelf

Dit doorzien trouwens heeft de

den aandachtigen lezer

licht

gemaakt. Zooals kinderen

hunne ouders en hunne leeraren het zuiverst zien in dezer onopzettelijke, van zelf gaande uitingen en gedragingen, zoo zien wij ook een schrijver het zuiverst waar hij zich laat gaan, waar zijne zelf-controle

niet

scherp, waar

min of meer spontaan Welnu, ook aan deze

hij

niet al te opzettelijk,

Gaat het

is.

soort

niet

met ons

waar

hij

allen zoo?

uitingen ontbreekt het niet in ons

zij aan het licht? Dat zeer levendig Kuyper werkt de echt middeneeuwsche somber geborneerde

„Probleem" en wat brengen in Dr.

hang

om

alle

euvelen,

alles

wat

men

tot der wereld last,

en kwelling acht op der Joden breeden rug

te schuiven. Dr.

scha

Kuyper

schamen het regelrecht aldus te zeggen. Toch zegt hij het, vanzelf. Het borrelt als bronwater uit zijn archaischen geest. Luistert „Wie spannen de gouden draden in het webbe, waarin zou

zich

:

men

volken en vorsten vangt?

Uit welken geest

één

staat

bedreigt,

Joodschen Wie hebben,

(blz.

val,

de

weten? 15

De Joden

(blz.

295).

het Socialisme, dat den vrede in meer dan

is

in

bizondere

mate

opgekomen?

Uit

den

282). niet beslist,

(maar ook niet onwaar-schijnlijk) Polen's

desorganisatie

van

de Poolsche nationaliteit op hun ge-

De Joden

309).

(blz.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen