Een geloofsstuk - pagina 19

EEN GELOOFSSTUK.

oefenen over

vrome

feit

't

hand de

dat er ook niet

niet,

hieraan

het

denk slechts aan Newton,

gelegd,

was vergeleken

kinderspel

man van

Zooals de

taaltooveraar

van hun

eêlste

dat de macht over de natuur van

blijft,

gesteld.

is

zeg

Ik

die

zijn,

hebben

koste

ten

voorgeslacht

en

geweest

belijders

krachten

maar

rijken der natuur.

alle

17

Christelijk

't

wat thans

bij

onze

het penseel in de tinten-

de klankenschaal fijnheden weet

in

in

te

ont-

dekken, die ieder ander ontgaan, zoo heeft ook de materialist in

de

natuur een,

zoo

zonde

schat gegrepen die voor het geker-

rijke

breuke,

ons wezen scheurde, heeft ons eenzijdig gemaakt.

in

naar het zinlijke overhelt, hoort den Hallelujatoon van den

geest

zooveel

goud

het

ziet

God van

vermogen doen

mensch,

en

samenbond Niet

vóór

vallen, gelijk het

Zoo had men

moed.

toen

stond

ontwarren.

alleen

de atoom

hem

licht

ging.

En

het dit

men voor de vraag

vernuft,

nog

in

:

hoe wat beiden

het oog,

ons kennis-nemen van de dingen

dat

meer omdat het

een

zedelijke wereldorde, waarin

Kant door een sprong

bij

plaats en ruimte

dualisme

liet

God

Het was een

denkwonder ons boeien

een

als

het

een

werd ver-

het stof, en elke vezel in

in

geleidraad

te

op ons ken-

zelfs niet

moest eerst ontleed, en toen weer saamgeweven. van

vooral voor

het object in de natuur, het subject in den

te

maar ook elke

spel

En nu

het Rationalisme vasthield,

geworpen, en met name sinds Kant, een

zich

de geestelijke

het slib.

op de natuur, maar ook op den mensch zelven

niet alleen

heeft

in

in

De afgedoolde wetenschap,

nog aan den

ze

dompelt

meer glinsteren

niet

moment.

tweede

mijn

omgekeerd wie zich

en

niet,

diepten

en

De

een geheimnis was gebleven.

Europa dusver

stend

die der

Wie

o,

voor het opbouwen van

gekend, de deugd geëerd Natuurlijk

leven na ons sterven meer dan gegist werd.

schilferde dit heilige er spoedig

weer

af

en bleek wel, hoe

ingenomenheid meer dan vereering van den Schepper heel eenig onderzoek van

's

in

menschen denkend

zelf-

tot dit

ik geleid

ge-

had, maar

de winste bleef dan toch, en óns zou verzaking van wetenschap ten laste

komen, zoo van die winste het

profijt

ons ontging.

Waarin

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen