Een woord over de genummerde driestarren van Dr. Kuyper - pagina 19

15

„onze tekortkomingen, maar eene dergelijke valsche voorstelling

„van den loop der zaak en het eigen politiek bedoelen zou zoo „monstrueus zijn, dat de g. a. dit niet van mij had mogen

Wetende wat ik hier steeds heb gezegd, had „hij dit niet van mij mogen zeggen. Het tegendeel was waar. „Toen het Kabinet zijn ontslag had genomen speet dit mij, en „toen ik genoodzaakt werd op te treden heb ik tegengestribbeld „veronderstellen.

„wat ik kon."

Men

zal gevoelen, dat

wat

den heer Van Doorn

ik

te

gemoet

voerde woordelijk geldt tegen de driestarren van Dr. Kuyper.

Reeds in die dagen wist

had gekoesterd, dat

hij,

al

heb

dat Dr.

ik,

ik, gelijk

nu

Kuyper ook

die

blijkt ten onrechte,

meening

vertrouwd,

beter ingelicht, haar daarna weer had prijs gegeven.

Voorts wist

ik,

dat enkele anti-revolutionairen onder zijn invloed

het ook hadden geloofd.

Toen nu de heer Van Doorn in zijne repliek het eenigszins had goed gemaakt, maar tevens had opgemerkt, dat zulk eene politieke berekening eigenlijk geen groot kwaad was, zag ik ook de verdenking van die anti-revolutionaire zijde onder de oogen (Handelingen Tweede opzettelijk Dr.

Kuyper

Kamer 29 November

1909

bl.

512),

persoonlijk niet in het debat betrekkend,

dus op de meest vriendschappelijke wijze, in deze bewoordingen:

„De bedoeling van rechts was, dat men, zonder het noodige „overleg te plegen, zich zelf op den voorgrond zou hebben „geplaatst door het provoceeren

„omstandigheden, dat men ^zou geroepen icorden

tot

zelf,

van eene

„het geval

is

onder zoodanige anderen,

oplossing van die crisis.

„Dat zou onbehoorlijk geweest „geweest van

crisis

met voorbijgaan van

zijn,

en het

is

de meening

eenige anti-revolutionairen, dat het inderdaad geweest. Eene zonderlinge meening, ivaarbij het

^grootst mogelijk onrecht

aan ons werd aangedaan. Maar niettemin,

„eenige anti-revolutionairen hebben dat gemeend, en het zou „in dit geval

met het oog op de verhoudingen

in

de anti-

„revolutionaire partij onbehoorlijk zijn geweest. Ik zou het zelf

„ook als onbehoorlijk hebben aangemerkt, omdat ik

—

en dat

„brengt mijne geheele overtuiging omtrent hetgeen de plicht „is

van een mensch mede

j^iOm te

—

het

icel

mijne roeping kon achten

aanvaarden eene taak welke mij wordt opgelegd, maar

niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen