Starrentritsen - pagina 92

90 ze geweest, die het zielelijden van Groen verstaan hebben, dat in deze pijnlijke retirade lucht zocht.

Ten

wat Groen hieronder

slotte zelfs heeft

meesterd,

school

dat

hij

—

zoolang vóór

niet

zijn

leed,

hem

sterven

derwijs over-

—

zelf

ingedeeld naar de gezindheid.

Denk u nu

de Vrije

en sprak van terugkeer tot de openbare school, mits

prijsgaf,

in,

hoezeer Groen overmand moest

zijn,

om

—

niet in

—

met een voorstel te komen, dat uiteraard bij de toenmalige veldwinning van het modernisme in de Hervormde Kerk, weinig anders zou gegeven hebben dan nu de door Minister Bosboom ontworpen veldprediking onder de gemobiliseerden gaf. Het was jammerlijk, Groen's klacht destijds aan te hooren, en niet minder jammerlijk 't aan te zien, hoe Groen zelf ten slotte zich ge-

maar

1850, neen,

in

1875

heel terugtrok.

Een da capo hiervan

is thans ondenkbaar. de Antirevolutionaire Partij van oordeel dat een ander Staatsman de verkorene moet zijn, aan wien thans de leiding zal zijn toe te vertrouwen, dan ben ik aanstonds bereid om op te staan.

Is

men

in

voor een leider volstrekt onmisbaar. laat men van mij dan geen hinder voor de Heb toekomst duchten. Dan trek ik mij met mijn blad op particulier erf terug. Opbouwende critiek zal dan mijn taak worden. En slaagt mijn opvolger er dan beter in, de eenheid, en door de eenheid de kracht

Vertrouwen ik

van onze

dit

is

verbeurd,

zoo rekene hij vastelijk op mijn steun, mits welke door de lijn die van ons heel ons partijleven moet getrokken blijven.

Partij te sterken,

nimmer de grens

hij

beginsel uitgaat,

*

om

overschrijde,

Onder Binnenland.

* ^ *

Te Rotterdam zag van de drukkerij Libertas, een kort vlugschrift van de hand van Mr. Th. Heemskerk het licht onder den titel „Over de genummerde driestarren van Dr. Kuyper." Deze titel deed meer verwachten dan deze brochure geeft. In de 53 driestarren toch, die hier bedoeld zijn, werd in den breede en tot :

de kleinste bijzonderheden ter sprake gebracht, al wat het optreden en de bewindvoering van het Kabinet-Heemskerk in verband met het verleden, met de organisatie en met de toekomst der Antirevolutionare

in

overdenken gaf. Deze reeks driestarren bedoelde, gelijk van meetaf werd uitgesproken, de vraag onder de oogen te zien, hoe we tegen Juni 1917 weer als één man voor den grooten stembusstrijd gereed zouden staan.

Partij,

te

duidelijk en

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen