Voor Kinderen.

VOLHOUDERS.

VII

Na de Franschen beproefden de Amerikanen een bestuurbaren luchtbel uit te vinden.

Een dezer, zekere Frederic, vervaardigde een luchtschip met schroeven, zeilen als vleugels en een stoomwerktuig om alles in beweging te brengen, 't Slot was, dat het hem gelukte 8 kilometer per uur te varen, doch — bij windstilte. Men was dus eigenlijk weer even ver als vroeger.

1) Spreek uit: Aadroes.

Dr. Andrews 1), ook een Amerikaan, deed anders. Hij liet drie „luchtboUen" maken, die elk den rolvorm hadden, met een spits uiteinde van voren. Ieder rolletje was 30 meter lang

en 6 in doorsnede. Heel zijn toestel saam vonnde een soort van vlot, dat in de lucht moest drijven, 't Had een 2250 kubieke meter inhouden een draagkracht van ruim 28, 000 kilo, dus niet gering. Het vlot werd gestuurd met een roer en men bracht het er mee tot zelfs 19 kilometer of mijl per uur. Dat ging dus al weer beter, en toch op den duur bleken beide luchtschepen niet te voldoen.

De beurt was thans aan de Duitschers. Nu drie jaar geleden, besloot Dr. Wölffert te Berlijn, te beproeven of hij het vraagstuk niet op kon lossen. Hij liet een nieuw luchtschip vervaardigen, 't Had den vorm van een sigaar, maar een zoo als er wel nooit gerookt zal worden. Immers deze holle sigaar was 80 meter lang en 30 dik!

De schroef, die tot beweging van dit gevaarte moest dienen, v/as ditmaal, voor het eerst, uit alluminium vervaardigd, een zeer licht rtetaal, iets waar het hier juist op aankwam, gelijk ge weet. Een zoogenaamd motor diende om die schroef te bewegen. Het roer zat aan het schuitje, was twee el lang en bestond uit bamboes.

Toen de 12de Juni 1897 aanbrak, waren veler verwachtingen gespannen. De luchtbol zou opgaan op het Tempelhoferveld, bij Berlijn en duizenden gingen daar heen, weinig vermoedende wat volgen zou. De opstijging ging prachtig: Het luchtschip voer tegen den noordwesten wind in, men juichte den koenen schipper toe. — Plotseling ging een kreet op uit het volk! Een vlam sloeg uit den luchtbol, een slag volgde en op 'tzelfde oogenblik vielen Dr. Wöfffert en zijn helper, een werktuigkundige, van een hoogte van 800 el. Vreeselijk verminkt werden zij dood opgenomen.

Wat was er gebeurd? Hoogstwaarschijnlijk heeit de luchtreiziger bij vergissing deluchtklep boven den motor geopend. Althans de vlam die er uitsloeg, tastte het luchtschip aan en zoo endde de zaak recht treurig.

Toch heeft dit ongeval anderen niet afgeschrikt en onder deze behoort de man, die op 't oogenblik van zich doet spreken, de Zuid-Duitsche graaf Von Zeppelin, generaal der ruiterij, een man van ernst en die 't niet licht opgeeft. Hoeveel geld en menschenlevens de proeven met luchtbollen ook reeds gekost heb ben, hij wil trachten 't zoo ver te brengen, dat het luchtschip in alle richtingen valt te sturen. Is dit eenmaal mogelijk dan, zoo meent men, kunnen personen en goederen ook evengoed door de lucht vervoerd worden, als tu over de aarde en over het water. Men heeft geen wegen te maken, geen spoorlijnen te leggen, geen klippen of branding te vreezen; het gaat snel, men kan opstijgen en neerdalen waar men wil, op een eiland of op vastland. Kortom, het zou uitnemend zijn.

Graaf Von Zeppelin is zeker onder de luchtreizigers een der meest voorzichtige en berekenende. Hij is met bedaardheid en volharding aan het werk getogen en heeft al de kosten berekend, »eer hij den toren ging bouwen. Eerst werkte hij zijn plan geheel en deugdelijk uit, en liet het toen door zaakkundigen onderzoeken. Toen die het niet afkeurden zocht hij het noodige geld — en dat was heel veel — bijeen te krijgen. Eerst daarna ging de graaf aan ’t werk.

Dit nu wilde meer zeggen, dan gij misschien wel denkt. Men begon namelijk mrt bij Fiiedrichshaven een luchtbolhuis te bou< v2u en wel... op het meer van Constans, ook v/ei de Bodenzee genoemd.

Op het meer, zegt gij, hoe ging dat? Ja, om dat duidelijk te maken, zou 't kostelijk zijn als De Heraut ook platen had. Doch 't is toch wel uit te leggen. Men bouwde 95 sterke vlotten of platte schuiten, die op een 5 minuten afstands van het land, stevig verbonden, en niet minder stevig voor anker gelegd werden. Op die vlotten nu werd het huis gezet, waarin de luchtbol zou worden opgesteld, 't Is een gebouw van 140 meter lang, 24 breed en 21 hoog, grooter dus zeker, dan de school die gij bezoekt. Dit huis drijft op het water, en staal natuurlijk geheel vrij.

In dit ontzaglijk gebouw nu werd een luchtbol vervaardigd, die ook ontzaglijk magheeten. Hij is lang 125 meter, d. i. nog een vierde langer dan onze hoogste torens. De vorm is weer die van een nieuwerwetsche sigaar, met twee punten. De rol. is 12 meter in doorsnee, zoodat men er in wandelen kan en springen ook. De inhoud is 11, 300 kub. meter Daar dit luchtsc'ip op 't water werd gebouwd, kon men alle ongewenschte stoornis voorkomen en ook vele ge varen vermijden. Ook volgt daaruit echter, dat maar weinig menschen het eens te zien kregen, toen men er mee bezig was. Een dezer verhaalt er dit van:

„Het geheele toestel bestaat uit een raam van alluminium latten, in den vorm van de letter T en met hoeken. Zestien loodrecht staande ringen steunen het gevaarte, 't zijn echter geen zuivere ringen of kringen, maar regelmatige zestienhoeken. Zij worden op hun plaats gehouden door zeer vele en sterke draden van alminium. Deze gaan weer uit van een middelring, net als de spaken uit het middelpunt van een wiel. De ringen zijn daarenboven vast met elkaar verbonden, door loodrecht liggende stangen. Zoo verkrijgt het geheel zeventien afdeelingen.”

AAN VRAGERS.

G. P. te K., wil drieërlei weten :

Vraag I. Hoe moet men vs. 4 met vs. 17 en 18 van I Samuel 6 overeenbrengen? In vs. 4 lezen wij van vijf gouden spenen en vijf gouden muizen, en in vs. 17 wel van vijf gouden spenen, maar vs. 18 van gouden muizen ten getale aller steden der Filistijnen onder de vijf vorsten, van de vaste stedeu af tot aan de landvlekken en tot aan Abel, den grooten steen op denwelken zij de Arke des Heeren licdergesteld hadden.

Vraag 2. Wat hebben wij door dien grooten steen te verstaan?

Vraag 3. Als de Heere van de lieden van Beth-Semes zeventig mannen en vijftigdui^end mannen sloeg, hoevele dooden waren er toen?

Wat vraag i betreft, dit is zoo te verstaan, dat de waarzeggers aanrieden vijf gouden spenen en vijf gouden muizen te zenden. Doch de vorsten breidden het getal der laatsten zeer uit, waarschijnlijk wijl de plaag der muizen, die, VS. 5, het land verdierven veel meer algemeen was gevoeld dan die der spenen.

Vraag 2. Men had de Ark des Heeren op een grooten steen geplaatst. Op dien steen v/as ook toen de ark kwam geofferd en hij diende ais een gedenkteeken van het wonder door God gewrocht. De naam Abel, d. i. klacht, ontving hij ter oorzake van de droeve gebeurtenis, die weldra volgde.

Vraag 3. Dit is duidelijk als men het optelt. Intusschen is 't waar, dat het getal op onge­ wone wijs is opgegeven. In het oorspronkelijke staat het ook op eene wijze, die anders niet gevolgd wordt. Dit en meer heeft tot allerlei gissingen aanleiding gegeven, doch op de vraag hier gedaan, past slechts het boven gegeven antwoord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen