GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

„Hij liet zich van hem verbidden".

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„Hij liet zich van hem verbidden".

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

En bad Hem; en Hij liet zich van hem verbidden, en hoorde zijne smeeking, en Hij bracht hem weder te Jeruzalem, in zijn koninkrijk. Toen erkende Manasse, dat de Heere God is. 2 Kronieken 33 : 13,

De man in macht, van wien hier staat, dat God zich van hem verbidden liet, was de wel niet miskende, maar toch meestal misduide Koning Manasse.

De Koning Manasse nu is-een juist voor onzen tijd zoo waarschuwende historische verschijning.

Vergis u niet in zijn persoon.

Velen dunkt, dat ze in Manasse niet dan een deugniet, een schelm, een zeldzamen boosmcht hebben te verafschuwen. En toch, door 't zoo op te vatten, toont men de geheele verschijning van Manasse niet te verstaan.

Men nam dan geen notitie van wat ons in 2 Kronieken Zo over hem bericht wordt.

Daar toch lezen we, dat Koning Manasse door de Assyriers overrompeld, gevangen genomen en in koperen ketenen geklonken, naar 3abel gevoerd is.

Daar in Babel is Manasse toen als gevangen man tot bekeering gekomen. Manasse is toen gaan bidden. Zijn gebed is toen verhoord geworden. Hij is weer vrij gelaten en naar Jeruzalem teruggekomen. En toen op 't laatst van zijn leven ruimde hij de afgoderij in Jeruzalem op, en vermaande zelf het volk van Juda, »dat ze ehovah, den God Israels, weer dienen zouden.* En toen bleek, helaas, hoe 't volk, meer nog dan Manasse, afgedoold was, want de dienst op Sion werd wel weer opgenomen, maar on-

derwijl »bleef het volk, zoo staat er, offeren op de hoogte", (vs. 17).

Het is derhalve niet juist, te zeggen, dat t volk vroom wilde en dat Manasse alleen de booze man was. Veeleer moet erkend, dat, op een kleinen vromen kring na, het volk niet alleen in Juda, maar meer zelfs nog in Jeruzalem, in allerlei modernisme van den toenmaligen tijd afdoolde, en dat ook Manasse hieraan wel toegaf, en hierdoor werd meegesleept, maar dat hij dan toch, eer hij stierf, dat toenmalig Modernisme varen liet, zich bekeerde, tot Jehovah zijn toevlucht nam, en door den God der vaderen is uitgered.

Koning Josia heeft ten slotte van zijn grootvader Manasse geleerd.

Waarin bestond dat toenmalig Modernisme, waarin destijds het volk zich verzondigde, en waarin ook Manasse eerst zoo bitter uitgleed ?

Neem waar wat thans om u heen geschiedt, en ge zult 't verstaan.

Thans is er in de moderne wereld een wederopkomen van de religie. Het materialisme wil men niet meer. Doch in stee van nu tot den Christus terug te keeren, gaat nu de aantrekkelijkheid van het Heidensche uit. Luister slechts naar al 't geroep over de Theosophie, over terugkeer naar het Buddhisme, over 't knielen voor kunst en cultuur, over de aanbidding van het verleidelijk schóone.

Jezus! o, zeer zeker, ook Jezus was een heerlijke verschijning, maar, toch met hém dweept men niet, hem duldt men veeleer, en neemt hem in de phalanx van zijn heroën op, maar zijn hart geeft men aan de kunst, aan de cultuur, en aan wat de nobelèn nobels in de gedachtenwereld doen opkomen.

Jezus I o, gêwisselijk, maar daarnaast en daarbij al dat hoogbezielende der vindingrijkheid die tintelt in cultuur, in kunst en in wetenschap.

Jezus, en de vrede door het bloed des Kruises, o, 't is juist wat de mindere man, wat de landman van noode heeft, maar wie hooger opklom en rijker van geest werd, dorst naar meer, en diens dorst' laaft onze moderne tijd met keurmuziek en zang en fijnere ontnuchtering van den geest.

En neem in verband hiermee nu Koning Manasse in zijn tijd, en is dan 't beeld niet van treffende gelijkenis?

Ook toen de zoendienst van oude dagen in Sions tempel voor de lieden van het land en van lagere ontwikkeling, maar wie hooger stond mee-afdrijvend met de cultuur der Grieken, dwepend .met de heidensche theosophie, één en al door kunstliefde bezield, en dan ja, de van Mozes' geboden offers nog op 't altaar, maar als bijzaak. Hoofdzaak was voor 't toen-, malige hoogere publiek te Jeruzalem de kunsten cultuurweelde van 't Heidensche Griekenland geworden.

En Manasse, met de geesteraristocratie te Jeruzalem, ging hierin mee, ging hierin voor.

Nu is Manasse van dat toenmalig insluipend Modernisme het jammerlijk slachtoffer geworden. In ketens geboeid, is hij naar Babel gesleept. En d^r eerst, in zijn boeien, is Manasse tot bekeering gekomen.-Wonderbaar is hij toen verhoord, weer vrijgelatenj en als belijdend _ ijveraar voor. Jehova's dienst te Jeruzalem opgetreden.

Hij meer dan 't volk, dat innerlijk vergiftigd was.

Vandaar dat we ook in onze dagen, en tot zelfs soms in eigen kringen, zooveel van toen terugvinden.

Op het platteland, en in de lagere sferen der maatschappij, Gode zij dank, nog ware verkleefdheid aan de bezielende belijdenis der vaderen. De "> Man van Smarte het middenpunt van aller zielsverlangen, en vrede door het bloed des Kruises.

Maar hoogerop, onder wat machtig, rijk, hooggeplaatst en rijk ontwikkeld is, Jezus tot een der edelen uit de menschheid verlaagd, en het Modernisme 't al verleidend en meesleepend roepen !

Aan de Kerk den rug toegekeerd, en schier dwtpend met wat kunst en cultuur te bewonderen biedt aan het oog, en doet wegsmelten in verrukking door wat men opvangt met het oor.

Manasse zal in zijn eerste periode zich in dezen modernen toestand zoo recht thuis gevoeld hebben. De historie, getuigt het dan ook, hoe hij eerst als gevangen man in Babel tot 't aloude evangelie van zijn ouders is teruggekeerd.

En niet anders ziet ge 't ook nu.

Nog tamelijk breed.zet zich de kring uit van wie om 't heilig Evangelie zich vereenigen. De tijd ligt nog niet zoo verre achter ons, dat men van verre nooit gedacht had, dat de terugkeer tot het aloude Evangelie nog zoo beslist en zoo talrijk zou zijn.

Alleen maar, ook hier dreigt de geesteskrankheid, waaraan Manasse bezweek. Of viel het niet vaak op, hoe óok onder ons de geestelijke aristocratie bij het eenvoudig Evangelie iets bij wil hebben.

Het Evangelie! o, prachtig. Maar is de zalige kunst, is de heilige cultuur, is het spel van het intellect toch niet nóg rijker?

De hartenkenner alleen weet, hoevelen reeds afgleden.

Vraag u dan af, of ze als Manasse straks.terug.zullen keeren?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 september 1916

De Heraut | 4 Pagina's

„Hij liet zich van hem verbidden

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 september 1916

De Heraut | 4 Pagina's