Gemengd Nieuws.

Een superintendetit over de moHlisalie in Rusland. In Kelle aiid Schwert, een kerkelijk blad voor de Evan. Luth Gemeente in Koerland, deelt de General-Superintendent, Bernewitz het volgende omtrent de Russisclie mobilisatie mede: »Dat het tot den oorlog komen moest, wisten wij reeds lang, veel eer dan dat men er zich, in Duitschland van, bewust was. Sedert jaren maakte men in Rusland zulke krijgstoerustingen, dat ook blinden moesten zien. Reeds in Februari 1913 riep ik de Proosten samen tot bespreking van de gedragslijn in geval van oorlog, en wel met weten van de bevoegde overheid. Er kwam nog een genadejaar. In April 1914 begaf ik mij met verlof naar IJuitschland. Toen ik van den Gouverneur afscheid nam, verzocht ik hem mij te telegrafeeren, wanneer de toestand verergerde; ik wilde dan in elk geval in' het land zijn. Hij verwierp de gedachte van' een uitbreken van een oorlog niet, maar meende, dat ik nog wel rustig zes weken afwezig kon zijn; hij hoopte nog op verlof. Hij kreeg verlof, maar toen hij op reis gegaan wa^, moest ."^ij terugkeereh omdat dé oorlog uitgebroken was. Ik ben dan in IMei , en Juni in Duitschland geweest. Ik zag overal het bloeiende, arbeidzame, vroolijke leven en de 'ente strooide bloemen over het groenende Duitsche land, maar ik was innig droevig gesteld. als ik de argelooze menschen zag, die oogen hadden maar niet zagen dat de brandende fakkel naderde, dat het onweder zich op alle grenzen samentrok. En wanneer men-henjdaarop wees, geloofden zij het niet. Toen de Oostenrijksche kroonprins te Serajewo viel, werden in Berlijn N Duitsche en Oostenrijksche treurvlaggen geheschen h — dat was de oorlog, ik haastte mij tot mijn z plichten terug . . . De stemming was veel slechter geworden. Ik had toen niet met hooge Russische a ambtsdragers te doen; openlijk sprak men over n den oorlog. Engeland en Frankrijk had men reeds, l Italië en Rumenië zou men weldra krijgen, en van v het «broertje» in Bulgarije was men zeker. ledere g dag bracht, ons nader tot den oorlog; op 1 Aug. l 1914 werd de oorlog verklaard; het was op een Zaterdagavond. Op Woensdag te voren aren reeds alle reser\'isten tot hun 43ste jaar opgeroepen, op Donderdag werden de paarden gercquireerd Ik keerde uit het district Hasenpoth terug en kwam aclit uur te laat te Mittau aan, want wij kwamen, ongeveer 15 spoortreinen tegen met militairen gevuld, welke de in Mittau en Riga staande regimenten naar de Pruisische grenzen brachten. Maar het ambtelijk Rusland hield voor als na vol, dat men men niet mobiliseerde.

De te Mittau wonende Duitschers, vreezende dat de oorlog hen hier afsnijden zou, zonden een afgevaardigde naar Riga. Hij kwam met het antwoord van de bevoegde autoriteiten terug, dat er vrede was en dat er vrede zou blijven Weinige uren later volgde de oorlogsverklaring en de Duitschers uit Mittau werden elders heengevoerd.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen