Helpende handen - pagina 119

DE LAST D E R

PLURALITEIT

in de heemtuin van het Academisch Ziekenhuis een bronzen beeldje onthuld, dat een spaarstervanVrouwenvu-Hulp voorstelde, 'als symbool van wat ons leger van vu-Hulp-Vrouwen bewoog en beweegt'. Het 'ranke sculptuurtje', aangeboden door de rabo-bank en vervaardigd door de beeldhouwer P. de Monchy, werd onthuld door mevrouw Zwart, die zoveel jaren lid van het moderamen was geweest. De vergadering zelf stond in het teken van het aftreden van mevrouw Janse de Jonge, die de leiding van Vrouwen vu-Hulp overdroeg aan mevrouw A. Koetsier-Lems. De nieuwe presidente was 'geen vreemde in Jeruzalem', schreef Helpende Handen bij haar aantreden. Voor haar huwelijk in 1959 had zij twaalf jaar op het bureau van Vrouwen vu-Hulp aan de Keizersgracht gewerkt, waarvan de laatste vier jaar als landelijk secretaresse. Sindsdien had zij allerlei funkties op kerkelijk en maatschappelijk gebied vervuld, totdat zij in 1975 weer nauw betrokken raakte bij het werk van de vu-vrouwen als lid van het moderamen. Behalve een ruime bestuurlijke ervaring had mevrouw Koetsier ook uitgesproken opvattingen over het beleid voor de komende jaren. In een interview in het maandblad Pharetra van oktober 1 9 8 0 merkte zij op, dat Vrouwen vu-Hulp moest proberen jongere vrouwen aan te spreken met projekten die in hun belangstellingssfeer lagen. Als voorbeeld noemde zij 'een bijdrage aan de crèche van de v u ' en 'het bekostigen van formatieplaatsen voor Vrouwenstudies aan de vu', projekten die nog in bespreking waren, maar die zij persoonlijkvan harte ondersteunde. Als Vrouwen vu-Hulp meer werk maakte van haar 'aanzwengelfunktie' bij het stimuleren en subsidiëren van nieuwe initiatieven, zou het zich ook beter kunnen profileren. Uit deze en andere uitlatingen blijkt dat de aantredende presidente openstond voor nieuwe ontwikkelingen en allerminst gebukt ging onder de 'last der pluraliteit', waarvan Boonstra had gesproken. 'Aktievoeren voor speciale projekten waarin christenvrouwen zich kunnen herkennen, dat is altijd het eigene geweest van Vrouwen vuHulp,' merkte zij in een van haar toespraken op. Maar omdat de omstandigheden veranderd waren moest dit 'eigene' op een eigentijdse manier gestalte krijgen. Vrouwen vu-Hulp was weliswaar geen vrouwenbeweging in feministische zin, maar wel een organisatie van 'vrouwen in beweging'. Met deze typering doelde zij niet alleen op de duizenden medewerksters die overal in het land twee keer per jaar op

117

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen