Geen duimbreed?! - pagina 105

DE B E N O E M I N G V A N H E L L E M A

EN

VERSTEEG

publiceerde veel en goed. In 1 9 3 9 was hij benoemd tot privaatdocent notarieel en fiscaal recht aan de Utrechtse universiteit. Versteeg studeerde nog rechten en stond als tweedejaarsstudent ingeschreven bij de v u , waar hij nu dus als kandidaat voor een lectoraat werd genoemd. Op 8 april 1943, nog net op tijd voor de sluiting van de v u , zou hij zijn kandidaatsexamen rechten, op de leeftijd van 37 jaar, afleggen. Zijn doctoraalbul zou hij nog tijdens de sluitingsperiode clandestien verwerven. Versteeg was actief in het christelijk onderwijs en hoofdbestuurslid van het Gereformeerd Schoolverband. Oorspronkelijk dacht de faculteit er aan hem als privaatdocent te benoemen. In een gesprek met het faculteitsbestuur uitte Versteeg echter ernstige bezwaren tegen een eventuele aanstelling als privaatdocent, hoewel hij een benoeming om principiële redenen graag zou aanvaarden. Het aangeboden honorarium was hem namelijk veel te laag, waardoor hij niet in zijn levensonderhoud zou kunnen voorzien. 6 De vu-studenten notariaat zouden fl. 225 per jaar moeten betalen voor het volgen van de cursus, waarvan dan de helft aan de docent zou toekomen. In Utrecht betaalden de studenten fl. 450 waarvan fl. 55 voor de universiteit, en de rest voor de docent. Daardoor bedroeg zijn jaarinkomen ongeveer fl. 5.000; vóór de oorlog was dat nog fl. 5.800 geweest. Hij zou echter bij een benoeming aan de vu met ca. fl. 4.500 genoegen willen nemen. Omdat het faculteitsbestuur een uiterst gunstige indruk had, besloot het hem voor benoeming tot lector tegen het gevraagde salaris voor te dragen. Een hoogleraar van zijn leeftijd verdiende in die tijd ongeveer anderhalf keer zoveel. De rector en zijn assessoren stemden hiermee in, evenals met het voorstel inzake Hellema. 7 Maar op de directeurenvergadering op 14 juli 1 9 4 1 in hotel Terminus in Den Haag werd meegedeeld, dat de twee curatoren Verdam en Ferwerda in een gesprek met Versteeg bezwaar maakten tegen zijn benoeming tot lector. Hierop werd besloten met de curatoren enkele dagen later te vergaderen om een definitieve beslissing te nemen. 8 De directeurenvergadering werd sinds enkele weken niet meer, zoals vanouds, voorgezeten door president-directeur Colijn, maar door Jan Schouten, die als tweede voorzitter optrad. De laatste vergadering die Colijn had bijgewoond, had op 17 mei 1941 plaatsgevonden. Op 30 juni werd hij door de Duitsers gearresteerd en in Valkenburg onder huisarrest geplaatst met zijn echtgenote, later zou hij naar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen