Geen duimbreed?! - pagina 89

DE M A A T R E G E L E N T E G E N

DE

JODEN

ven joden sterk zou belemmeren. En hij vond een uitweg uit het probleem. De brief van Van Dam gaf een uitwerking van de bepaling van commissaris-generaal Wimmer van 15 september 1 9 4 1 met betrekking tot het optreden van joden in het openbaar. Welnu, de vu-bibliotheek was volgens Rutgers geen openbare bibliotheek, maar een besloten instituut, alleen toegankelijk voor vudocenten en -studenten en voor personen met een bijzondere introductie. 107 Hij schreef het college van directeuren Wille per officieel schrijven hiervan op de hoogte te stellen, zodat diens aarzelingen zouden kunnen worden weggenomen. Wellicht, zo voegde hij daaraan toe, zou alsnog een aparte bepaling in het reglement van de bibliotheek van deze strekking kunnen worden opgenomen. Het college van directeuren was het met Rutgers eens en deed hiervan bericht aan het college van curatoren met het verzoek eventueel de instructie voor de bibliothecaris aan te vullen of te wijzigen. 1 0 8 Van Dam kwam vrijwel direct daarop met een tegenzet waarmee hij kennelijk dacht de in zijn ogen zuinige gereformeerden te kunnen paaien. Hij schreef Wille, dat op grond van het Besluit Omzetbelasting van 1 9 4 0 alleen voor openbare bibliotheken vrijstelling van omzetbelasting werd verleend, te weten 4 % bij de aankoop van ieder boek. Onder openbare bibliotheken verstond hij ook instellingen als die van de vu, waar bezoekers alleen met een speciale toestemming gebruik van zouden mogen maken. 1 0 9 Wille reageerde prompt in de door Van Dam verwachte geest. De bibliothecaris schreef bezorgd aan Rutgers, dat deze zaak de vu veel geld zou kunnen kosten als het besloten karakter van de bibliotheek nadrukkelijk zou worden vastgelegd. 1 1 0 Hij zond Rutgers de betreffende brief van Van Dam toe plus een concept van een antwoordbrief van hemzelf, waarin hij aan Van Dam toch vrijstelling van omzetbelasting vroeg. 111 Rutgers reageerde een week later met een optimistisch briefje aan Wille. 1 1 2 Het behoorde volgens hem zeker niet tot de bevoegdheden van een secretaris-generaal van onderwijs om belastingverordeningen te interpreteren, terwijl zo'n interpretatie wel degelijk aanleiding gaf een poging te wagen vrijstelling te verkrijgen. 'Wanneer dit met voorzichtigheid geschiedt, is er voor het verwijt van inconsequentie geen plaats', zo betoogde hij tegenover Wille. Hij sloot een alvast door hemzelf opgesteld conceptantwoord bij zijn brief in. Omdat hij echter door zijn collega's gesteund wilde worden,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen