GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 246

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 246

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE L A A T S T E M A A N D E N , B E V R I J D I N G

EN

ZUIVERING

en wijsbegeerte, en twee van medicijnen. Dertien van hen waren lid van het vu-studentencorps. Drie studenten stierven tijdens de oorlog ten gevolge van een ziekte. Van de door de Duitsers omgebrachte studenten werden negen gefusilleerd, de meeste anderen stierven in concentratiekampen. Zoals we reeds eerder zagen, stierf één van de directeuren, Colijn, en één van de docenten, Rutgers, in Duitse gevangenschap. Eén van de curatoren, Ferwerda, werd doodgeschoten. 248

De andere 50 slachtoffers die de vu ten gevolge van de Duitse bezetting te betreuren had, waren bestuursleden van de vu-Vereniging en oud-studenten van de vu die daar hadden gestudeerd of die daar waren gepromoveerd. Het merendeel van hen had theologie gestudeerd. Een smartelijk verlies zou de vu bijna een jaar na de bevrijding hebben te lijden. Op 6 april 1 9 4 6 overleed prof. Oranje. Zijn altijd al zwakke gezondheid was vooral in de laatste hectische twee jaren van de bezetting zo zwaar aangetast, dat hij in het late najaar van 1945 ernstig ziek werd ten gevolge waarvan hij een klein half jaar later kwam te overlijden op de veel te jonge leeftijd van 47 jaar. Terecht staat ook zijn naam op een aparte plaquette bij de ingang van het auditorium in het hoofdgebouw van de vu onder de lijst met namen van de gevallenen uit de bezettingstijd. Een nieuw hoopvol jaar brak aan, zij het onder de schaduw van een steeds ernstiger vormen aannemend conflict met de naar vrijheid strevende Indonesische volkeren en van de steeds feller wordende tegenstellingen tussen de kapitalistische en de communistische wereld. Op een feestelijke vergadering van de hoofden van Vrouwen vuHulp in Amsterdam in 1 9 4 6 in het Laboratorium aan De Lairessestraat schreven de presidente en de secretaris van deze vereniging, de dames M. E. Bijleveld-Dake en N. Feitsma-Visser, een brief aan rector Coops, waarin zij hem dank zegden uit naam van de leden voor alles wat hij tijdens de oorlog voor de vu gemeenschap had gedaan: 'U heeft geleden en geworsteld met alle tot uw dienst staande middelen. De Here heeft uw pogingen zoo rijk gezegend en uw dierbaar leven, schoon reeds bedreigd, door Zijne trouwe zorgen voor ons allen gespaard. Wij kunnen nu terug zien op die voorbije jaren als op een booze droom.' 4 1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 246

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's