GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 85

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 85

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE M A A T R E G E L E N T E G E N DE

JODEN

ingeschreven waren geweest. 9 8 Rutgers tekende in potlood op dit schrijven aan, dat hij uit een telefoongesprek op 28 februari een hele andere indruk van het standpunt van de UvA had gekregen. Rutgers was namelijk ten aanzien van de lopende cursus 19401 9 4 1 van het standpunt uitgegaan, dat iedereen nog zou kunnen worden ingeschreven, hetgeen hij ook in praktijk had gebracht. In de maand februari had hij tot tweemaal toe een joodse student, die zich nog niet eerder had laten inschrijven bij een Nederlandse universiteit, als student aan de v u geaccepteerd. Half februari schreef Johann Benjamin Hiegentlich uit Amsterdam Rutgers een persoonlijke brief waarin hij verzocht hem nog tijdens de lopende cursus tot de universiteit toe te l a t e n . " Hij was in bijzonder ongelukkige omstandigheden terechtgekomen, schreef hij. Als scholier had hij het plan gehad medicijnen te studeren, om uiteindelijk zenuwarts te worden. Hij had dit plan echter opgegeven, omdat hij het gevoel had gekregen als jood naar Palestina te moeten gaan, om 'daar in de landbouw mijn bestemming te vinden en te aanvaarden'. Daarom had hij zijn middelbare schoolopleiding afgesloten met de driejarige H BS. Op aanraden van vrienden begon hij zich later op het staatsexamen voor te bereiden om in de toekomst filosofie te studeren. Terwijl hij nog bezig was met de cursus voor het staatsexamen, werd hij gemobiliseerd. Na de capitulatie vluchtten zijn ouders naar Engeland, maar omdat hij nog in dienst zat had hij natuurlijk geen kans gezien met hen mee te gaan. Alleen achtergebleven moest hij in zijn eigen levensonderhoud voorzien en erg zuinig leven. Toch was hij op eigen houtje begonnen met de filosofiestudie. Een Amerikaanse vriend had hem in contact gebracht met de universiteit van Wisconsin. Vanuit deze universiteit had men hem geschreven dat men alles zou willen doen om zijn vertrek naar de Verenigde Staten te bevorderen als hij erin zou slagen zo spoedig mogelijk de benodigde 'records' te verwerven. Daarom wilde hij nu proberen een universitaire graad te behalen. In ieder geval was het noodzakelijk dat hij bij een universiteit ingeschreven zou staan. Juist omdat hij zich al geruime tijd interesseerde voor de Wijsbegeerte der Wetsidee en de gereformeerde dogmatiek in het algemeen had hij zich nu tot de vu gewend. Met Vollenhoven had hij hierover al contact gehad. Een inschrijving aan de vu zou natuurlijk ook van belang kunnen zijn, indien hij er niet in zou slagen de Verenigde Staten in te komen. Bo-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 85

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's