Geen duimbreed?! - pagina 79

VAN S C H E L V E N

EN H E T N A T I O N A A L

FRONT

hoogleraar kunnen oordelen, als hij zijn onderwijs niet in overeenstemming met de beginselen van de v u zou geven. De directeuren reageerden meteen met vast te stellen, dat hij alleen maar een heel gematigde verklaring zou moeten ondertekenen en dat de voorstelling van zaken zoals hij die had gegeven, verschillende onjuistheden bevatte. 73 Bovendien speet het hen dat hij in feite nog altijd niet voor Nationaal Front had bedankt. Een vu-hoogleraar behoorde niet aangesloten te zijn bij zo'n partij, zeker geen geschiedenisdocent. Op 20 januari 1 9 4 1 werd Van Schelven een brief van deze strekking toegezonden en daarin werd wel degelijk een ultimatum gesteld: binnen een week zou Van Schelven dienen te antwoorden. Hij deed dat in de zin van de directeuren op 27 januari. 7 4 Van publieke kennisgeving van Van Schelvens beslissing kon, gezien het geleidelijk aan strenger worden van het Duitse optreden, echter geen sprake zijn. Van Schelvens naaste collega, de historicus prof. dr. A. Goslinga, had daar medio december nog nadrukkelijk bij Rutgers op aangedrongen. 7 5 Vanwege de directeuren werden wel de vele protestschrijvers per brief van de gelukkige afloop op de hoogte gesteld. Van Schelven nam zelf de moeite Rutgers persoonlijk van zijn stap te berichten, 'gezien je bemoeienissen met mijn conflict met H. H. Directeuren en Curatoren'. 7 6 Van Schelven had eerder per kaartje Rutgers gelukgewenst met zijn 'gelukkige bevrijding'. Doordat de tram te laat was en hij meteen de collegezaal in moest hollen en ook nog een bespreking met collega Grosheide had gehad, was hij niet in staat geweest Rutgers persoonlijk geluk te wensen. 'Men zegt', zegt Van Schelven, 'dat een mens aan alles went. Maar ten opzichte van ervaringen, als je nu doorgemaakt hebt, zet ik daar toch een vraagteken bij. Zelfs maar een week of drie, dat je niet gaan en staan kan waar je wilt, lijken mij een hele beproeving. Niet alleen voor jezelf trouwens moeten zij dat geweest zijn, maar nog meer voor je huisgenoten. Moge het leed weer gauw vergeten zijn en zich niet herhalen.' 77 Dat het zich op een vreselijke manier zou herhalen, kon Van Schelven toen niet bevroeden. Het gebeuren met zijn collega bracht hem er niet toe het verkeerde van zijn politieke keuze in te zien. In feite stelde hij zich daarmee aan de kant van degenen, die Rutgers hadden gearresteerd. Van Schelven zou de gehele oorlog contact onderhouden met Arnold Meijer die hij blijkbaar echt bewonderde. Hij schreef zelfs een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen