GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 226

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 226

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

A L S O F E R G E E N O O R L O G OF B E Z E T T I N G

BESTOND

ook nog een oud strijdpunt tussen H. H. Kuyper en Schilder in het voordeel van de eerste beslist: de Kamper Hogeschool kreeg het promotierecht niet.

228

Een poging tot verzoening van de kant van Greijdanus en een aantal andere bezwaarden leed schipbreuk op de bijeenkomst van de Utrechtse synode op 16 december 1943, waar werd besloten dat in de Gereformeerde Kerken niets geleerd mocht worden, wat niet volledig overeen kwam met de aangenomen leerstellingen. Nu riep Schilder door middel van een brief aan alle kerken in feite op tot niet-aanvaarding van deze eis. Dat betekende het einde, want deze daad moest door de synodegetrouwen, al gauw de 'synodalen' genoemd, als scheurmakerij worden gezien. Op de synodevergadering van 25 februari 1944 werd vastgesteld, dat Schilder zich door het sturen van de brief (vanuit een nieuw onderduikadres, omdat zijn eerste adres verraden was) aan de zonde van scheurmakerij schuldig had gemaakt. 13 Volgens Stellingwerff speelden Nauta en H. H. Kuyper bij dit besluit een belangrijke rol. Maar ook uit de kring van predikanten kwamen bij de synode verzoeken binnen hard op te treden tegen Schilder. Schilder kreeg nog een kans om zijn standpunten te herroepen in zijn antwoord op het verzoek van de synode, zich neer te leggen bij de besluiten van de synode en spijt te betuigen over zijn houding tegenover de synode. De leden van de synode konden als erfgenamen van de reformatie heel goed weten wat Schilder zou antwoorden. Op de vijf vragen waarop het antwoord ja werd verwacht, antwoordde hij met een principieel 'Neen'. Prof. Grosheide en twee andere afgevaardigden van de synode ondernamen nog een verzoeningsgesprek dat op niets uitliep. 14 De synode meende nu niet anders te kunnen doen dan Schilder te schorsen als hoogleraar en als emeritus-predikant van Rotterdam-Delftshaven en dat geschiedde op 23 maart 1944. Vollenhoven en Dooyeweerd namen het nog voor Schilder op. Zij organiseerden een bijeenkomst van bezwaarden in Amersfoort en schreven met ds. E.Th. van den Born een bezwaarschrift tegen de schorsing. De schok van deze openlijke breuk met Schilder was zeer groot. J. H. Bavinck was blijkens zijn dagboek wel erg verontrust, maar ging er in het begin toch van uit, dat de zaak nog wel in der minne gesust zou kunnen worden. Op 18 en 19 juli 1944 nam hij deel aan een con-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 226

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's