Worsteling naar waarheid - pagina 86

EEN

SCHUCHTER

BEGIN

VAN W I S K U N D E

AAN DE

VU

rug naar Nederland en behandelde het bewijs op een college getallenleer voor ouderejaars studenten van de uVA. Daarbij vroeg hij zijn collega Sizoo om erbij te komen zitten en te beoordelen of de colleges wel degelijk waren, maar deze stelde al snel vast dat zijn aanwezigheid volkomen overbodig was... 9 In april vertrok Koksma voor een tweede periode naar Duitsland, waar hij met Popken verder onderzoek deed naar de transcendentie van e 71 . Daarnaast deed hij werk voor het nieuw opgerichte Zentralblatt Mathematik

und ihre Grenzgebiete,ÏO

jur

dat hij daardoor met korting kon

krijgen. Dat was mooi voor de bibliotheek van wiskunde, want die moest natuurlijk ook gevuld worden.

H E T O P S T A R T E N VAN DE C O L L E G E S

Het tweede collegejaar begonnen de 'gewone' colleges: Differentiaalen Integraalrekening, Hogere Algebra en Analytische Meetkunde. Dat eerste jaar gaf Koksma gemiddeld negen uur in de week college, het jaar erna tien. Het moet hem veel werk hebben gekost om colleges voor te bereiden aan studenten, die niet veel jonger waren dan hij, over vakken die hij ook nog maar kort geleden had gevolgd. Daar kwam nog bij dat hij alle colleges voor het eerst moest geven. Hij had daarbij de gewoonte om zijn aantekeningen, voor het college begon, in een tas te stoppen en die niet mee de collegezaal in te nemen. Grosheide schreef later: Doordat hij zo los van enig papier sprak, kon Koksma zijn stof met grote levendigheid voordragen. Hij stelde veel prijs op contact met zijn gehoor en trachtte uit de blikken van de studenten af te lezen o f zij het betoog volgden en begrepen. De omstandigheid, dat hij een vroeger resultaat, dat hij later wilde toepassen, op het bord moest terugvinden, benutte hij dikwijls om door het stellen van vragen zijn toehoorders te laten meedenken bij het oplossen van de aan de orde zijnde problemen. Een aanstekelijk enthousiasme, dat hij koesterde voor vrijwel alle onderwerpen, die hij behandelde, deed hem vaak de tijd vergeten of soms bewust overschrijden, als hij het jammer vond een fraaie gedachtengang halverwege te moeten onderbreken."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen