GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Bijzondere chemie?! - pagina 249

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bijzondere chemie?! - pagina 249

75 jaar scheikunde aan de Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

HET BEHEER

EN H E T

MANAGEMENT

neel, de analisten, de kantinejuffrouw M. Grendel, de spoeljuffrouw C. Grendel, de schoonmaaksters G. Hodde, C.G. B. Kist en G.C. van der Zwaag en de technicus houtbewerking D. Drost. De kunstzinnigheid van Drost kwam tot uiting bij het illustreren van bijvoorbeeld brochures. De schoonmaaksters vormden een aparte categorie. Zij werden zeer gewaardeerd, maar dit kwam niet tot uitdrukking in hun loonzakje. Hun uurloon bedroeg in 1958 slechts fl. 1,125. Zij waren dan ook zeer ontstemd dat zij in 1958 niet deelden in de loonsverhoging van 3% die alle medewerkers van de Vrije Universiteit ontvingen. Zij namen daarover contact op met Coops en Sizoo. Deze hoogleraar-directeuren vonden de klacht terecht en gaven het door aan dr. J. Vermeyden, de algemeen beheerder van de Vrije Universiteit. Het uurloon van de schoonmaaksters werd verhoogd tot fl. 1,25, echter met de aantekening dat een deel van de verhoging (te weten fl. 0,09) bestemd was als compensatie voor de pensioenbijdrage. Met de groei van de subfaculteit nam het aantal taken van de conservator toe. De functie van conservator was niet meer te combineren met het doen van onderzoek. Na het vertrek van Van Vulpen in 1958 werd besloten over te gaan tot een 'professionele' conservator, later 'beheerder' genoemd. J. Schuijl werd als eerste in deze functie benoemd. Nog steeds stelde de beheerder samen met de hoogleraar-directeur de begrotingen op. De begrotingen waren meestal een optelsom van de wensen van de hoogleraren. Met de democratisering veranderde dit. De vakgroepen dienden bij de beheerder (vanaf 1 9 6 9 was dit J. P. Eusman) hun wensen in voor de financiën en het personeel, waarna de beheerder samen met het subfaculteitsbestuur de begrotingen opstelde. De begroting moest vervolgens aan de subfaculteitsraad worden voorgelegd. Na goedkeuring door de raad kon de begroting aan ir. J. Doets, gedelegeerd directeur, worden toegezonden. Het was overigens verstandig als de beheerder een lijstje met gewenste dure apparatuur (tot ongeveer fl. 100.000,-) in portefeuille had. Het kwam namelijk nog wel eens voor dat er in december een telefoontje van de gedelegeerd directeur kwam met de mededeling dat er geld over was en de vraag of er nog een bestemming voor dit geld gevonden kon worden. Het geld moest wel vóór het einde van het kalenderjaar besteed zijn. Binnen de subfaculteit werd de verdeling van het kapitaalsbudget

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 301 Pagina's

Bijzondere chemie?! - pagina 249

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 301 Pagina's