Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 146

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

blemen. Een kinderarts begeleidde haar voor de eetproblemen en de groeistoornis. Bovendien hield hij ook haar psychische ontwikkeling in de gaten. Na de kleuterschool ging ze naar de lagere school en daar ging het binnen enkele maanden al mis. De kinderarts greep in. Volgens hem vormde de thuissituatie een dusdanige belemmering voor haar geestelijke ontwikkeling dat hij een kindertehuis aanraadde in de vorm van het Paedologisch Instituut. Door zijn interventie en na voorgesprekken met de ouders liet het pi haar vrijwel onmiddellijk toe. Gerrit (geboren in 1985) Niet alleen Gerrit deed zijn verhaal, maar ook zijn ouders. Deze laatsten vertelden dat al vroeg duidelijk was dat er met Gerrit iets aan de hand was. Zijn motorische ontwikkeling bleef achter. Toen hij, negen maanden oud, een gehoortest moest ondergaan, kon hij niet zitten, laat staan kruipen of lopen. Als peuter en kleuter sprak hij voornamelijk door lichaamstaal die alleen zijn ouders en twee oudere zusjes konden begrijpen. Zijn mondmotoriek was slecht ontwikkeld. Een oppas regelen was moeizaam, want Gerrit accepteerde lang niet iedereen. Toen hij in groep vier kwam vond de juf hem vreemd. Op advies van het schoolhoofd belandde Gerrit bij de schoolpsychologe. Deze wist er geen raad mee en verwees naar het pi. Hier kregen zij de diagnose te horen: syndroom van Asperger, een vorm van autisme bij normaal‑ en hoogbegaafde kinderen. Dat was ongeneeslijk, zo vertelde men, en het pi kon daarom niet veel betekenen. De ouders kregen literatuur – Amerikaans, want Nederlandse publicaties over Asperger waren er nog niet – aangeboden om zich erin te verdiepen. Gerrit vertelde over zichzelf dat hij met zijn vierde naar de basisschool ging. Thuis vermaakte hij zich met de computer. Zo leerde hij al vroeg lezen en schrijven. Ondanks deze leervoorsprong ging het op school toch niet goed. Zijn eenzijdige interesse in de computer leverde wel vriendjes op die dezelfde interesse hadden, maar daar bleef het bij. Op school hoorde hij er niet echt bij en werd hij veel gepest. Door bemiddeling van de school kwam hij voor testen en onderzoeken terecht op het pi bij orthopedagoge Peggy Aerts. Hij moest vragen uit vragenlijsten beantwoorden en belandde in de speelkamer waar hij moest praten en spelen. Haar advies was dat Gerrit op zijn basisschool, een Jenaplanschool, zou blijven met extra begeleiding vanuit het pi. Aldus geschiedde, maar de situatie verbeterde niet. Al snel was

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 145 2e proef

145

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen