GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 127

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 127

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

eredoctoraten

126

opnieuw aan als diens assistent. Samen vertaalden ze zowel het Oude als het Nieuwe Testament in het Soembaas. In de aanbevelingsbrief van G. Dekker van de Faculteit der Godgeleerdheid werden die vertalingen zijn belangrijkste werk genoemd. Decaan Dekker beklemtoonde dat Kapita een ‘typisch voorbeeld’ was ‘van iemand met grote wetenschappelijke aanleg die door omstandigheden van zijn geboorte en levensloop nimmer in staat is geweest om wetenschappelijk onderwijs te volgen en langs die weg wetenschappelijke titels te verkrijgen’. Vandaar dat de faculteit het passend en voor de hand liggend vond Kapita deze onderscheiding nu te verlenen. Kapita reageerde met een brief in het Soembaas die drie pagina’s telde. Erepromotor D. C. Mulder, hoogleraar godsdienstwetenschap, vertaalde de brief en vatte die samen voor het College van Decanen. Kapita zei de eer van doctor honoris causa ‘in alle nederigheid en met dank aan God’ te aanvaarden. Het a-politieke karakter van dit eredoctoraat bespaarde de Vrije Universiteit dan een heftige controverse – er was wel gemor te horen. In Ad Valvas herinnerde Wim Crezee er aan dat studenten van de sociale faculteit rond 1980 de toen gevangen genomen Indonesische schrijver Prammudya Ananta Toer tevergeefs hadden voorgedragen voor een eredoctoraat. En nu werd Kapita onderscheiden, die zich op de vlakte hield over ‘het Soeharto-bewind en de overheersende rol van militairen’ in Indonesië. De redactie moest haar kritiek echter snel rectificeren: erkend werd dat in 1980 dan wel niet Prammudya Ananta Toer een eredoctoraat had ontvangen, maar wel de mensenrechtenactivist Yap Thiam Hien. Half tevreden, half mopperend gaf Ad Valvas toe dat het eredoctoraat aan Hien met goede wil kon worden gezien in het verlengde van de politieke doctoraten aan Martin Luther King en Beyers Naudé. Maar, voegde het weekblad eraan toe, Hien had wel een ‘compromis-houding’ tegenover de autoriteiten aangenomen. Van compromissen hield Kapita in elk geval niet. De vertaler en verspreider van de bijbel had andere pijlen op zijn boog. Kort na de plechtigheid bedankte hij rector magnificus P. Drenth voor de voortreffelijke verzorging op en rond de grote dag en sprak de wens uit: ‘Moge dit een belangrijke drang worden voor iedereen die aan het brengen van Christus’ Evangelie werken vooral op Soemba, waar nog steeds velen zijn die nog niet Gods Woord en Liefde begrijpen en aannemen.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 127

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's