'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 97

eredoctoraten

96

Derde Wereld en zocht (en vond) raakvlakken met revolutionaire wereldse ideologieën – in de eerste plaats met het (neo)marxisme dat in de jaren zestig en zeventig een grote populariteit genoot onder jeugdige intellectuelen. In werkelijkheid ging Helder Camara zover niet. Wel stond hij, zoals Van Hulst schreef in zijn uitvoerige aanbeveling aan de senaat, kritisch tegenover het kapitalisme en wenste hij armen een stem te geven. Het was maar een van de verdiensten die Van Huls toeschreef aan Helder Camara. Naast armoedebestrijding en bewustmaking van zijn volk, zette de aartsbisschop zich ook in voor indianenstammen en bestrijding van analfabetisme. ‘Daartoe is zijn activiteit vooral gericht geweest op het kind, de jeugd, het gezin’, aldus Van Hulst. Dat moge waar zijn, de meest waarschijnlijke reden voor zijn voordracht lijkt gelegen in warme sympathie voor Helder Camara’s strijd tegen onrecht. Een strijd, die promotor Van Hulst zelf ooit ook voerde: tussen 1940 en 1945 redde hij als directeur van de christelijke kweekschool aan de Plantage Middenlaan tientallen joodse baby’s het leven uit de crèche tegenover de Hollandse Schouwburg. Van Hulst was zich van de politieke implicaties van het eerbetoon welbewust. ‘Met het eredoctoraat aan u zetten wij een lijn voort na Martin Luther King en Beyers Naudé’. Met andere woorden: de vu had opnieuw gekozen – ditmaal voor onderdrukten, voor bevrijdingsbewegingen en hun voorlieden. De fragiel ogende Helder Camara, bij binnenkomst in de aula begroet met een stormachtig applaus, hield een gloedvolle rede, waarin hij de supermachten aanklaagde vanwege hun bewapeningswedloop en opriep tot een bundeling van ‘morele krachten’. In Trouw had ds. J. J. Buskes (zelf sinds 1957 eredoctor van de Universiteit van Amsterdam) Helder Camara op de dag van de uitreiking bezongen als ‘de grote klokkenist van Brazilië’. ‘De dag van zijn erepromotie is voor mij en velen met mij een feestdag.’ Buskes beschreef zijn strijd en zijn levenswijze. Helder Camara zou soberder leven ‘dan alle verbi divini ministri en hooggeleerde professoren in Nederland zich kunnen voorstellen’. Buskes veronderstelde dat de laureaat wel moeite zou hebben met het aangeboden ‘diner’ in het Amstelhotel, ook al werd dat aangekondigd als een ‘maaltijd’. Of Helder Camara daarmee inderdaad moeite had of zich voor deze gelegenheid liet fêteren, is door de geschiedenis niet overgeleverd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen