Barthianisme en katholicisme - pagina 9

subjectivisme viel te ontgaan. Maar - de strijd rondom Schleiermacher werd hierdoor voor een belangrijk gedeelte bepaald men zag in Barths strijd tegen het subjectivisme een houding, die niet genoegzaam recht liet wedervaren aan de beteekenis van het subject, aan de menschelijke subjectiviteit in verband met het "object" des geloofs. Niet zoozeer het feit , dat Barth en Brunner gebreken aanwezen in de theologie van Schleiermacher, wekte de ergernis op - dàt hadden ook anderen vóór hen gedaan 2) maar dat zij wezenlijke, óer-protestantsche elementen bij Schleiermacher overboord wierpen en met name alle plaats ontzegden aan Erlebnis en Erfahrung of althans deze in scherp contrast stelden met de z.g.n. "objectiviteit des geloofs". Wobbermin wordt nimmer moede om tegenover de dialectische theologie te wijzen op de beteekenis van de lijn Luther-Schleiermacher 3) en op de onontkoombaarheid van zijn "religionspsychologische Zirkel" 4), waarin - zonder de objectiviteit des geloofs aan te tasten - voldoende recht wordt gedaan aan de menschelijke subjectiviteit. En waar men nu in de theologische probleemstelling hoofdzakelijk werkte met de eene tegenstelling: subjectivisme-objectivisme, resp. de overschatting van het subject of van het object, daar kwam Barth voor menigeen in de analyse van zijn grondgedachten te staan in de hoek van het "objectivisme" . Daarbij kwam het echter allerminst tot een scherpe ontleding van dit "objectivisme". Men wilde er mee aanduiden, dat er een verschuiving had plaats gevonden in de correlatie tusschen geloof en vertrouwenwekkende openbaring en dan met name een gevaarlijke aantasting van de subjectiviteit in het vertrouwen en in het persoonlijk geloof. Men zag bij Barth allengs weer verrijzen de omtrekken van een nieuw orthodox systeem met inbegrip van tal van dogma's der oude kerk, die dan - zonder evidentie en zonder vertrouwensrelatie - als "waarheden" moesten worden aanvaard en "voor-waar-gehouden" 5) . En waar het modern protestantisme voor een belangrijk deel reeds met deze oude dogma's had afgerekend en hierin niet anders zag dan intellectualisme , ging men met ernst Barth waarschuwen tegen dreigende orthodoxie of . . . tegen Rome. Het was voor de modern-protestantsche theologie iets ongehoords, dat Barth met grooten nadruk niet maar het Cartesianisme in de theologie ging bestrijden, maar bovendien de "Gottesgewiszheit" niet langer op de "Selbstgewiszheit" wilde gefun'1

~ """

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen