Achtste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 19

Hier de vereerders van den almogenden Staat, die geen hooger 'en heter vaderland meer kennen. Daar, de mannen en vrouwen, die door foltering noch martelisatie werden afgehouden om, met brandende liefde voor hun •aardsche vaderland, toch van hun hope op een beter vaderland te getuigen. En daartusschen, de Gallio's, de Gamaliels, de Erasmussen, half het aardsche, half het beter vaderland. En nu, bij den feilen strijd tusschen die drie blijve ons dit altijd diep in het harte gegrift: ,De oorzaak, waardoor de booze geest zoo machtig kon worden, moet bovenal bij ons gezocht, die na ons jubelen van het beter vaderland, toch weer wereldgelijkvormig werden." III Bij die hotsing heide naar Gods Woord te waardeeren. De vraag is Mer: wat regel bepaalt naar luid van Gods Woord in dezen strijd uw gedragslijn? En dan staat onder Christenen dit vast: ,Als het op het uiterste komt, dan het aardsche vaderland prijs gegeven, om het hemelsclie niet te verliezen: ,wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig." Vluchten naar een ander land, is dan het wachtwoord der kinderen Gods öf de eerë der martelaarskroon. Maar als dit uiterste ons nu nog gespaard bleef, en we wel principieel voor dezelfde keuze, maar met fluweel omwoeld, werden geplaatst, dreigt het gevaar voor ontrouw dan niet nog bedenkelijker ? Wat bepaalt dan uw gedragslijn? Dan is, zegt de Doopersclte, vanouds mijn regel: ,in een hoekske met een boekske". Om het aardsche vaderland en wat dit meebrengt en eischt mij niet bekreund." En dwepend offervaardig begonnen zij hun loop, maar Jan van Leiden en de naaktloopers te Amsterdam waren het droevig uiteinde. Hun fout? Ze was deze: Dat ze het vaderland niet als gave Gods eerden, maar met de wereld vereenzelvigden. Voorts doorsnijding van den band tusschen schepping en herschepping; aardsch en hemelsch vaderland. En dan zien wij van den anderen kant den effen heirweg der Moderaten; voor breuke schuw; van strijd afkeerig; meê afvloeiend in "den stroom van het nationale leven; ja, in dien stroom ook wel dwaling en zonde,-maar laat het doorwerken en doorgisten ook in de kerk, straks komt de waarheid gelouterd uit dezen smeltkroes te voorschijn. Zoo zongen de Moderaten aller eeuwen en altijd is hun refrein: „De kerk ondergeschikt aan de vaderlandsche eenheid; volksschool en volkskerk onder den Landvorst en dan nog eene Christelijke natie; want de Rabbie van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen