Twaalfde Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 41

XXXIX

een vaste onbetwijfelde wetenschap zijn (de Homoeopathic er uu buiten gerekend), onwaar is, daar onder de Medici minstens evenveel „scholen" bestaan hebben en nog bestaan als onder de Theologen. Het gevaar hiervan toont spreker aan, door te wijzen op de dwaze theorie van professor Helmond, een Brabantsoh edelman, die in Duitschland doceerde, en de oorzaak van alle ziekten in het bloed en dus haar genezing in aderlaten zocht. Daaruit was de geheele school van haematopathologen — men dénke aan Boerhave en aan Bilderdijks vader — voortgekomen, die door eindeloos bloed aftappen de kracht onzer natie op bedenkelijke wijze heeft verzwakt. Onder die scholen nu heeft men drie hoofdafdeelingen, naarinate zij de oorzaak der ziekte zoeken in de ziel alleen, het lichaam alleen of in beide saam. De laatste theorie, de pantheïstische, vond een vertegenwoordiger in Philippus Aureolus Theophrastus Paracelsus Bombastus, die geest, ziel en lichaam vergeleek bij kwikzilver, zwavel en zout; de oorzaak der ziekte zocht ia een demon, die in de maag huisde, en meer dergelijken bombast (de uitdrukking is aan zijn naam ontleend) verkocht. Van ernstiger beieekenis Avas Dr. Van Hall, die het lichaam op zichzelf voor dood hield en alle werking in het lichaam van de ziel liet uitgaan. Het lichaam was gezond, wanneer de ziel dit wilde. De vermogens der ziel verdeelde hij zoo, dat in de hersenen het geheugen, in de maag het verstand en in het hart de wil zetelde. Door den wil vond de bloedsomloop plaats en werd aldus het lichaam beheerscht. Onze tegenwoordige artsen zijn voor het meerendeel materialist. Zij gelooven niet aan een ziel. Het denken is het zweeten van de hersenen, etc. Hierin nu ligt een ontzettend gi'oot gevaar. Wie zoo denkt, acht het menschehjk leven gering, verwijdert God uit de ziekenzaal en behandelt den kranke, gelijk men een ziek paard of koe zou behandelen. De gangbare definitie van de medische wetenschap is dan ook: de tvetenschaj), die het nienschelijk en dierlyk lichaam tot voorwerp heeft. Beide worden dus op één lijn gesteld. Op dit punt nu heeft de Vrije Universiteit een eigen positie in te nemen. De geneeskunde is nergens ontstaan uit de gedachte om het dier te helpen. Integendeel, de veeartsenijkunde is een zegen, die van de mensehelijke geneeskunde afdruipt-op het dier. Door des menschen val is de vloek ook over het dier gebracht; het is daarom billijk, dat het dier meegeniete van den zegen, dien God in de geneeskunde schonk, maar haar eigenlijk object bhjft de kranke mensch. Zoowel in -de ziekenzaal als in het ontleedvertrek moet het dus niet een dier zijn, dat men behandelt of ontleedt, maar een mensch, en wel een mensch geschapen naar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen