Twintigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 29

XXVII

Door de goede zorgen van mevrouw Mond, onze zeer geachte directrice, had de huishouding in ons Hospitium haren geregelden gang. Voor deze trouwe en onverdeelde toewijding blijven Directeuren steeds erkentelijk. Aan het Bureel en daar buiten werden de belangen onzer Vereeniging met y ver en trouwe zorg door onzen amanuensis, den heer Jb. van Oversteeg behartigd. Van de Jaarvergadering, die met^ veel opgewektheid te Middelburg werd gehouden, volgt hier als naar gewoonte het verslag dat wij aan „De Heraut" ontleenen. y>' Jaarvergadering^ gehouden te Middelburg^ 27 en 28 Juni

1899.

We schreven Juni 1887. In de dagen, waarin de Kerkelijke strijd het felst woedde, en waarin het reeds te zien was, dat de toekomst ook van gewichtige staatkundige gebeurtenissen zwanger ging; nog weinige maanden en het bekende jaar 1888 stond voor de deur. De Jaarvergadering van toen zou, evenals gewoonlijk, worden voorafgegaan door een ure des gebeds; maar geen kerkgebouw opende voor onze Calvinisten zijn poorten; trouwens geen nieuwe ervaring voor de G-ereformeerden, die in 1885 bijv. zich het gebruik van de Haagsche Kloosterkerk zagen ontzegd, en toen welkom werden geheeten in het kerkgebouw der Hugenootenkinderen. In Middelburg dan moesten we, in 1887, in het Schuttershof voor de gebedsure saamkomen, en voorwaar, de mannen en vrouwen die daar kwamen voor dezen plechtigen stond hebben er zegen ontvangen. De voorganger van toen bepaalde de aandacht der saamgekomenen bij het Tweeërlei Vaderland, en het was toen een goede ure in den besten zin des woords. Sedert is veel veranderd. In de twaalf jaar die voorbijgingen won het Calvinisme ook in Zeeland aan kracht en invloed, en de Reformatie van 1886, toen nog in de dagen harer kindsheid, brak ook in Zeeland meer en meer door, en in en om Middelburg was het Ds. P. J. "W". Klaarhamer die aan de spits stond der broederen, wier moeilijke arbeid zoo schoone vruchten afwierp. En het is thans dezelfde prediker^ die nu in het vriendelijke kerkgebouw in de Bogaertstraat te Middelburg voor de schare, die voor de ure des gebeds saamkwam, optreedt en haar aandacht bepaalt bij het feit, dat we het voorrecht hebben, de tweede maal op Zeeuwschen bodem saam te komen. Herinnerend aan de vele zegeningen; die dit jaar voorafgingen^ zou er, zegt de voorganger, sprake van een loflied kunnen zijn. Toch acht hij den tijd voor het aanheffen van een loflied niet daar; integendeel ons past verootmoediging en schuldbelijdenis, ook als we zien op de Vrije Universiteit, Onze stichting is een militante; wij wen-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen