Jaarboek 1927 - pagina 82

88 Helaas, dat ik nog meer over .de stu.denteni .m^oet mededeelen. Twee onzer leerlingen omtvielen .oas in 'den afgeloopen cursus door den dood. 11 Oct. 1925 ontsliep in zijn Heere en Heilaind, na lang lijden, de heer Arie Littooy, onze eerste student in^de 'N-edeTlaa-dsche letteren en voor enkele w.eken bezweek aan .dezelfde ziekte als bij .de beer F. J. A. Ross, eerstejaarsstudent in de Rechten. Overeenkoms'tig de thans geldende regeling vertegenwoordigden respectievelijk .de. boogleeraren Gos'limga en Dieperuhorst den Senaat bij. de begrafenis en braohten ze aan de treurende families de .deelneiming van .den Senaat .over. Het is tot dusver bü ons geen gewoonte geweest om bij de overdracht van het Rectoraat verslag te .doen van Studentencorps en verschillende Sludentenvereeniigingen. Aan andere Universiteiten gebeurt .dat wel en men .zou kunnen .overwegen, .of bet aanbeveling verdiende ook bij ons dat pad te betreden. Het studentenleven immers is een gewichtig deel van het academische. Ik mag .ook -bier heriinnieren aan hetgeen ik ter inleiding 'heb gezegd. Maar nu ik geen reobt •heb om van den bestaanden regel af te wijken wil ik er mij thans toe bepalen mee te deelen, dat uit den kring der Gereformeerde studenten, waarin ook onze leerlingen meeleveni, .de klacht kwam van niet verstaan, .niet begrepen te worden. In zulk een geval is er .doorgaans schuld aan bedde zijden. .Laten beide zijden, .die .bier in het geding zijn, zich dan beijveren, •actief dus en passief, .dat dit verstaan en begrijpen, hetwelk voor een gezonde aii'twikkeling van onze Vrije Universiteit van bet hoogste belang is, niet ontbreke. Daarmede heb ik u, naar ik meen, de faits et gestes van bet afgeloopen jaar m.edegedeeld. Het louter opsommen van gebeurtenissen en cijfers heeft alty.d iets onbevredigends. Vooral indien er toch wel een en ander is, dat de aandacht vroeg, voelt men dat het eigenlijke leven onder de oppervlakte der getaUen klopt. Maar .daar staat toch .ook iets tegenover. In de eerste plaats, dat .ook cijfers bun, zij het betrekkelijke, waarde behouden, dn de tweede,. 'dat bet nageslacht beter dan wij zelf dat eigenlijke leven beoordeellen en waardeeren kam. Daarmede ben ik dan gekomen tot mijn laatstem rectoraten plicht, de overdracht van mijn ambt. Ik heb ik geloof wel met de meeste Rectoren gemeen, dat ik niet o.ngaarne scheid van mijn ambt. Rij een goed Rector ontbreekt alle heerschzucht niet alleen, maar ook alle begeerte O'm zich te laten gelden. H:ij is er vam doordrongen, dat een Universiteit een door en door republikeinsche maatschappij, is, waarin de een niet boven den .ander staat en het alleen ter wille van de goede orde noo.dzakelijk is, dat één de leiding heeft en geeft. Een goed Rector is niet in de eerste plaats Rector, maar in de eerste plaats als al zijn coUegas boogleeraar en daarom is hij blijde, wanneer bü zich weer geiheel aan de plichten van zij.n professoraat kam wij.den. Toen ik een vorig maal — in 1918 — bet Rectoraat overdroeg, was ik de jongste in dienstjaren van de boogleeraren en ging de Rectors-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen