Jaarboek 1933 - pagina 29

27

omze Universiteit, 'dat van meet af aan de verhoTOdiingen diaar anders zijn hezien, dan ©Idens aam de Universiteiten deir IGe eeiuw. De gedachte van de eenheid 'des levens, werd daar weer gegrepen. En al spotte men met de toierbrouwers en de kruideniers -die een Uraiversiteit gingen stichten, men tDOinde daarmede slechts den 'diepsten zin van de Chrisitelijke levensbeschouwing niet te hebben begrepen. Alles is uwe, en allerwege hebt gijl een roeping. Natuurlijk niet in dien zin alsof ieder individueel in staait 'zou zijn, alles te verrichten. Maar wel zoo, dat ieder piersoonlijk te beleven heeft den organisch en samenhang des levens en dat hij een verantwoordelijkheid heeft tegenover dat alles, dat in Christus O'Ok het zijiie werd. Daarom mag dan ook aan ide Vrije Universiteit de gedachte niet groeien van het Universitair exclusivisme, dat elders werd 'gevonden. Onze Universiteit is geen van de otngevinig door hooge muren geïsoleerd vestinkje met onaantastbare burgers en een buiten de Christelijke ethiek vallende vestings-imoraal; onze Universiteit is slechts uiting van het feit, dat God aan Zijn volk ook een rijkdom va.n kennis en wetenschap heeft willen geven en dat Hij aan dat volk iook een taak geeft, midden in ide cultuur eener natie. De waarachtige adeldom van directeuren en curatoren, van professoren en van studenten onzer Universiteit is in zijn diepste wezen dezelfde als die van bakkers en slagers, van turfgravers en straatmakers; het is de adeldom idie alleen daarin bestaat, dat zy hun werk •geheiligd kunnen zien idoor het bloed Van Christus en dat zij hun taak zich gesteld weten in hooge verantwoordelijkheid aan den heiligen God. Dat is de waarachtige adeldom des levens. En wanneer onze Universiteit haar hoogheid in iets anders zou zoeken 'dan daarin, idan Ware het beter, 'dat zij van den dag van heden af niet meer bestond. Maar als wij het zoo 'zden, dan blijkt de oude waarheid, 'dat onze beiijidenis de oudste is van al ide hedendaagsohe opvattingen, maar dat zij tegelijkertijd altijd do' nieuwste is en de solutie van de meest moderne problemen in zich draagt. Want immers, bij onze opvatting kan het niet anders, of de Universiteit vraagt aan het leven, wat het leven behoeft. Zoolang de Universiteit haar beginsel handhaaft en dat consequent idoet, is het niet mogelijk, dat het belijdenide volk zijn Universiteit loslaat. De Universiteit is dan een stuk van Uw leven, mijn broeders en zusters, waarin tot uiting komt, dat alles Uwe is en gij met idat alles, 'Ook met Uw Universiteit, van Christus zijt. Propaganda voor de democratiseering van de wetenschap behoeven wij dan ook niet. Zeker, ide Universiteit zal dan niet worden Uw slavin, en wil dat ook niet worden evenmin als ,gij slaaf van de Universiteit zult willen z.ijn. Slaven-verhoudingen kent men trouwens niet in het koninkrijk Gods. Maar wel zal ide Universiteit dienen en zult gij dienen. Neen, nu niet zoo als men het wel eens wil, dat de Universiteit U dient en gij de Universiteit dient. Wie het zoo ziiet, begrijpit tenslotte toch

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen